Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 75
69
Sagt var, aÖ SigurÖur hefði þó fengið annan mann
til að gangast við barninu, og leysa þannig líf sitt,
en það kvisaðist, og hræddi þá sýslumaður (Ólafur
Arnason i Haga á Barðaströnd) mann þennan til
að ljóstra þessu upp. Var þá Sigurður tekinn og
fluttur í járnum að Haga, en fé hans gert upp-
tækt. Dæmdi sýslumaður hann til að hálshöggvast,
en Guðrúnu barnsmóður hans að drekkjast, og kom
nieð þann dóm til alþingis 1753, en málinu var vís-
að til aukalögþingsréttar þar vestra, og var dauða-
dómurinn þar staðfestur. Var mælt, að konungs-
náðar hefði verið leitað, en ekki fengizt. Var Sig-
urður svo tekinn af í Haga, líklega árið 1754, og
Davíð Scheving þá orðinn sýslumaður. Bjóst Sig-
urður harðmannlega við dauða sínum, og hefur Gísli
Konráðsson lýst allnákvæmlega aftöku hans i Barð-
strendinga þætti. Hann segir og, að Guðrúnu hafi
verið drekkt skömmu síðar í hyl fram á Mikladal,
er liggur fram af Geirseyri, og hafi hún kveldið
áður saumað sjálf poka þann, er hún átti að drekkj-
ast í að morgni, og vitað sjálf til hvers hann átti
að vera. Hafi hún sungið sálm eptir séra Sigurð
Jónsson í Presthólum, á leiðinni til aftökunnar fram
dalinn, og verið hin trúaröruggasta og þóttst viss
um sáluhjálp sína, þrátt fyrir þau mannlegu lög, er
nú rændu hana lífinu. Segir Gisli, að menn þeir,
sem voru við aftökuna, hefðu sagt, að tvisvar hefði
böðullinn orðið að bæta grjóti í pokann, því að
hann hefði viljað fljóta upp með hana, en að sið-
ustu héldi böðullinn pokanum niðri með broddstaf,
og þeir gert orð á því, hve illmannlega hann
hefði stungið niður broddstafnum, svo að sagt var,
að Davíð sýslumaður hefði ekki getað á það horft,
gengið frá og fallið tvisvar næstum í ómeginn, en
verið getur, að frásögn þessi sé að einhverju leyti