Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 230
224
sé ekki ráðiS til lykta, en nálega allir ausi yfir hann
skömmum fyrir áform hans og ást til Grænlands.
Hann sárbænir því og ákallar Egede og trúboðsráð-
ið (Missions Collegiet), að hraða þessu sem niest,
senda flutningsskipið snemma að vori komanda, út-
búið hinum nauðsynlegu hlutum til fararinnar og
með álitlegum einkaréttindum eða hlunnindum fyrir
Grænlandsfarana, eins og áður hefði verið talað um,
en segist sleppa að geta þess nánar, (þær kröfur
hafi hann gert 1762). Svo vonast hann eptir, að fá
köllunarbréf, erindisbréf og fastákveðin laun, en kona
hans verði að fá loforð um dálítil eptirlaun og ein-
hverja aðstoð, ef hann falli frá, skömmu eptir a'S
hann sé komirin til landsins, og hún verði ekkja 1
ókunnu landi með föðurlaus börn, þvi að þetta se
hiö helzta, sem hún óttist. Svo minnist hann á timb-
ur og byggingarefni í viðunanlegt hús handa hon-
um vestra, en það muni aklrei kosta mikið. Vikur
enn að því, að hann geti ekki lengur beðið en til
næsta árs, eptir endanlegum úrslitum þessa máls.
Hrósar Bjarna landlækni sem trúföstum vini, og
sé hann hinn eini af meiriháttar mönnum hér á
landi, er viti allt um þessar fyrirætlanir, og sé mjög
hrifinn af því, að þær fái heppileg úrslit; muni
landlæknir verða í Höfn næsta vetur, og muni ef-
laust leggja gott til málanna.
Ekki er kunnugt um, hvaS þeir amtmaSur, Iand-
fógeti og landlæknir hafi lagt til þessara mála vet-
urinn 1763—1764, er þeir dvöldu í Höfn, en hvernig
sem því hefur verið háttað, þá brugðust vonir séra
Jóns um Grænlandsför sumarið 1764, en þrátt fyrh'
þennan drátt og þessa leiðu bið, varð hann ekki
enn afhuga förinni, en eflaust hafa vonir hans þverr-
að smámsaman, er ekkert varð úr framkvæmdum-
1764 hefur séra Jón ritað Agli Þórhallasyni langt