Eimreiðin - 01.01.1937, Side 73

eiMREIÖIN
SAGNASIvÁLDIÐ OLAV DUUN SEXTUGUR
59
ættræknin er kinsvegar runnin honum svo í merg
vist Xin’ *lun er 01'ðin trú lians. Hann finnur glögt til ná-
ai loileðia sinna, ættin lifir og hrærist í honum, og hann
ö&m eyrun við rödd hennar.
sonu*S^^n^n * skaP8ei'ð Per Anders kemur fram í þeim
"óðn'111 ^UlnS’ SGni ll* 'uhovðinsára komast. Per er liægur og
ast rt||U'n’ ,Jens h’yUul' 1 skaPÍ og reikull. í raun réttri spegl-
hnei ^ð° *Ujlu^e'nkcnn' ættai’innar í þeim bræðrunum: list-
hei,f ln0* launsæið. Sameinist þau í einum og sama manni,
ejns æthn i'i ve8s og valda; klofni þau, iiggur leið hennar,
eru .°° nu a ser stað, niður í bylgjudalinn. En betri dagar
hár h ',æn<Uun' Andrés sonur Pers er Juvíkingur í húð og
einkenni ættarinnar renna saman í honum.
lúnd'1111 61 einin§’ sein rök standa lil, söguhetjan í næsta
inii tr Sd/11Slns’ 11 * hlinda«, er greinir frá sigurvinning ættar-
nám1 U l^^inni, eftir harða baráttu. Andrés færir út land-
nnni Ættaiinnar’ gerist héraðshöfðingi og vinveittari kirkj-
þó 1,,'h % at (t 1 *lennar en verið höfðu forfeður hans. Hann er
•'ekslr'1 ^ IO'11 * skaPÍ sein þeir, og lýsir Duun snildarlega á-
kenninUllU ilJatruai’ °g trúhneigðar Andrésar. Ættarein-
1 SUn,i,ast 1 börnum lians og koma þar fram í ýmsum
inn en 111 eh niikilli nærfærni og snild lýsir höfundur-
faöir ,0< |U . Vn<lrcsar 'ii hnrna hans. Hann er þeim ástríkasti
vee ri !• 5011111 Þeim nieð skilningi og alúð liinn líldegasta
b 111 tarsældar.
isl VRr°i ^n<i'esar eru ilin eftirminnilegustu. Pegar ellin fær-
au„u U.nann’ 8erisl hann sjóndapur. Hellir liann því biki í
leysi ,{l’ Cn ,tlann halði lieyrt, að það væri goll við sjón-
ingin dn°UIUln er sa» að liann verður steinblindur. Er lýs-
hversu i.lessuni atburði ógleymanleg, og þá eigi síður liitt,
blinda jVdl niailniega Andrés verður við örlögum sínum. En
leiðinoar • *1C^Ul ^t)ri merkingu og hinar víðtækustu af-
ættnienn i " *N1St °Pnast innri augu hans, svo að barátta
nýju |:(jd. lans °8 lífsstrið alls mannkyns birtist lionum i
11111 á íionu ^ ættai'tilfinningin nær sterkari og sterkari tök-
sainband' °ltn ÞV1 seni honum glöggvast skilningurinn á
er á iQ;v 13US vi^ hana. En veðrabrisði eru í lofti. Ættin
lllni niðL1r í annan bylgjudal.