Eimreiðin - 01.01.1937, Blaðsíða 78

SAGNASKÁLDIÐ OLAV DUUN SEXTUGUR
eimreiðin
<54
En nú hvarf Duun aftur að átthaga-skáldskapnum og góðu
heilli. Um efni þaðan fjallar skáldsagnaflokkurinn »Med-
menneske« (1929), »Ragnliild« (1931) og »Siste leveaare«
(1933), smásagnasafnið »Vegar og villslig« (1930) og skáld-
sagan »Eftermæle« (1932). Höfuðefnið í nefndum skáldsagna-
flokki er baráttan við máttarvöld hins illa, en um það verður
skáldinu tíðrælt í ritum sínum. Mikil tilþrif og snild eru hér
víða í frásögu og' persónulýsingum; einkum er lýsingin á
Ragnhildi ósjaldan með hreinum meistarabrag.
I’ó skáldsagan »Eftermæle« sé drjúgum aðsópsminni, er
hún frá listarinnar sjónarmiði eilt af fremstu verkum höf-
undarins og heldur lesandanum föstum tökum. Hér rekast á
tvö viðhorf: Hvor má sín meir, dómurinn um hinn lifandi
eða dómurinn um hinn látna? í þessari hók sjást þess mörg
merki, liver stilsnillingur Duun er, enda mun hann ganga
næsl Hainsun í því efni af núlifandi skáldum norskum.
Ekki er það samt fremst og helzt málsnildin, þó norsk
tunga sé hlæbrigðarík í höndum lians, sem komið hel'ur Duun
í stórskálda röð, heldur sálskygni hans og ríkur skilningur,
hæfileiki lians lil að opinbera í lifandi og listrænum mjmduin
sál þjóðar hans og þróun. Því hefur frægð lians orðið mikil
heima fyrir, þrátt fyrir það, að hann ritar á mállýzku, sem
margir amast við. Því hafa bækur hans borist í þýðingum
víða um lönd, og því telja margir hann meir en verðugan
bókmentaverðlauna Nóbels. En hvernig sem um það skipast,
má enn merkisrita frá honum vænta. Jafnframt má ganga
að því vísu, að hann verði betur skilinn og enn meir metinn
þegar slundir Iíða. En einungis hinum útvöldu í ríki bók-
mentanna heyrir framtíðin til. Hinum hleður foksandur tímans
minnisvarðalaust leiði.
(Heimildir: Skáldrit Olav Duun, útgefandi Olav Norli, Oslo. Bukdalil.
•lörgen: Norsk Nalional Kunsl, Köbenhavn, 1924. Elster, K.: Norsk LiUeratW
Historie, fi. bindi, Oslo, 1934. .lörgenson, Tbeodore: Historu of Norwegioo
Litcralurc, New York, 1933. Norsl; Biografisk Leksikon, 3. bindi, Oslo,
192G. Midttun, Olav: »01av Duun 1876—1926«, Sgii og Segn, 1926, og
Överland, Arnulv: Olau Diiim, Oslo, 1926).