Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1958, Síða 69

67
VIII. LÁTINN HÁSKÓLAKENNARI
Hinn 2. apríl 1958 andaðist Magnús Jónsson, sjötugur að aldri.
Var þá lokið vegferð merks manns, er hlotið hafði að götu-
nesti óvenju fjölþætt gáfnafar. Eigi fór hann heldur troðnar
brautir ætíð. Það má gjarna taka fram, að hann varð stúdent
með einvörðungu eins vetrar dvöl að baki sér í Hinum lærða
skóla. Skólalærdóm sinn sótti hann að langmestu leyti til föður
síns að gömlum sið, og sést eigi af skjölum, að það hafi háð
honum, hvorki við stúdentspróf né embættispróf frá Presta-
skólanum 1911, er hann hlaut ágætiseinkunn.
Þaðan lá leiðin til Vesturheims, þar sem hann var prestur
um skeið, þar til leiðin lá heim til íslands á ný, er hann gerðist
sóknarprestur á Isafirði 1915, en hinn 25. september 1917 var
hann skipaður dósent við guðfræðideild Háskóla íslands. Hann
var settur prófessor frá 1. apríl 1928 og skipaður 23. ágúst
1929, en lét af embætti 1953.
Á hann hlóðust hin margvíslegustu störf i þágu lands og
þjóðar, enda var hann eljumaður mikill og áhugasamur. Sjálf-
ur harmaði hann það reyndar, er hann á efri árum leit yfir
farinn veg. Enda var hann iðulega knúinn til ýmsra aukastarfa
á yngri árum vegna kjara sinna sem háskólakennara. Taldi
hann, að kraftar sínir og hæfileikar hefðu eigi ætíð fengið
að njóta sín á eðlilegum vettvangi. Hinir margslungnu eðlis-
þættir hans gerðu samt að verkum, að samferðamenn hans
töldu rétt að fela honum hin óskyldustu störf í því ósvikna
trausti, að þau yrðu unnin skjótt og vel.
Of langt mál yrði að telja þau mál öll hér. Skylt er þó að
geta þess, að hann var þingmaður Reykvíkinga í aldarfjórð-
ung. Hann var atvinnumálaráðherra 1942. Hann átti sæti í
bankaráði Landsbanka Islands frá stofnun þess og var seinast
formaður. Afskipti hans af landsmálum voru margháttuð og
kom hann mjög við sögu ýmsra nefnda. Má þar geta þess, að
hann átti sæti í undirbúningsnefnd Alþingishátíðarinnar 1930.
Hann starfaði í ýmsum félagssamtökum á sviði stjórnmála og