Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1958, Page 109
107
Kennslan er munnleg og verkleg.
3. Lífeðlis- og lífefnafræði.
Kennslan er munnleg og verkleg, sérstök áherzla lögð á næring-
arfræði.
4. Líffærafræði almenn og sérhæfð, þar sem lýst er nákvæmlega
gerð tanna, munnsvæðis og aðliggjandi vefja.
5. Meinafræði og sýklafræði.
Kennslan er munnleg og verkleg. Auk almennrar sýkla- og meina-
fræði skal lögð sérstök rækt við meina- og sýklafræði tanna og
munnholds.
6. Lyfjafræði.
Kennslan er munnleg. Auk almennrar lyfjafræði skal lögð sér-
stök rækt við deyfilyf, sótthreinsandi lyf og bólgulyf.
7. Tannfylling.
8. Tannsmíði I.
9. Tannsmíði II (krónu- og brúagerð).
10. Sérhæfð handlæknisfræði.
11. Tannholds- og munnsjúkdómar.
12. Tannrétting.
Kennslan í greinum 7—12, að báðum meðtöldum, er munnleg
og verkleg. Verklega kennslan er fólgin í athugun, greiningu og
aðgerðum á sjúkdómum og afleiðingum þeirra á munnsvæði.
13. Almenn lyflæknisfræði.
Kenna skal undirstöðuatriði við almenna rannsókn sjúklinga,
greiningu og meðferð algengustu sjúkdóma í ýmsum kerfum, og
samband þeirra við sjúkdóma í munni.
14. Almenn handlæknisfræði.
Sama sem við almenna lyflæknisfræði.
15. Röntgenfræði.
Síðasta sumarið fyrir lokapróf skulu stúdentar vinna 1 mánuð
á handlæknisdeild og 1 mánuð á lyflæknisdeild.
45. gr.
Próf í tannlækningum.
Kandídatspróf er í 3 hlutum. Áður en stúdent segir sig til loka-
prófs í fyrsta hluta, skal hann hafa Iokið prófi í efnafræði og „morfo-
logi“ og „teknologi".
Efnafræðipróf fer fram í lok vormisseris.
Prófgreinar í fyrsta hluta eru:
1. Efnafræði, skriflegt próf.
Efnafræði, verklegt próf.