Hugur - 01.01.1994, Page 96

Hugur - 01.01.1994, Page 96
94 Mikael M. Karlsson HUGUR það verk hermanns sem hlýðir lögmætum skipunum í orrustu. í öllum þessum tilfellum kynni manndrápið að vera heimilt frá sjónarhóli laga og jafnvel siðferðis. Með öðrum orðum þyrfti sérhæfa forskriftin sem bannar þetta tiltekna manndráp ekki að vera gild, þó svo að við höfum gilda alhæfa forskrift sem bannar manndráp yfirleitt. En sú staðreynd að sum manndráp eru leyfileg, eins og þau sem við tókum dæmi af, knýr okkur ekki til taka það aftur að gild alhæf forskrift banni mann- dráp. Sú regla getur staðið þrátt fyrir gagndæmin. Þetta hrekkur til, ef á það er fallizt, að sanna kenningu Kelsens. m En nú má segja — það hefur reyndar oft verið sagt — að kenning Kelsens sé aðeins sennileg vegna þess hve orðalag um alhæfar forskriftir er oftast ónákvæmt eða lauslegt. Þannig megi segja að undantekningar séu innbyggðar í hina gildu alhæfu forskrift. Helztu undantekningarnar eru þær þrjár sem við nefndum. Enn fremur, tæmandi og nákvæmt orðalag um forskriftina myndi telja upp allar þessar takmarkandi undantekningarý eins og ég mun kalla þær, til dæmis manndráp í sjálfsvörn. Þá mætti, öndvert við kenningu Kelsens, álykta með afleiðslu af hinni nákvæmlega orðuðu forskrift að hvert einasta manndráp sem fellur undir forskriftina sé óleyfilegt. Þar með mætti leiða gildi sérhæfra forskrifta rökvíslega af gildi hinnar alhæfu reglu. Þessu má svara með þeim rökum að alhæfar forskriftir verði almennt talað ekki nákvæmlega orðaðar með þeim hætti sem við vorum að hugsa okkur rétt í þessu, þar sem listinn yfir takmarkandi undantekningar frá alhæfri forskrift sé yfirleitt opinn í endann og þar með ekki tæmandi. Fyrir utan fastar og tilgreinanlegar undantekningar frá reglunni sem bannar manndráp — sjálfsvörn og lagalegar aftökur — þá eru aðrar undantekningar sem ekki verða ljósar nema í rökræðum um einstök tilfelli, til að mynda í málflutningi fyrir dómi. 6 Takmarkandi undantekning er tilfelli sem við fyrstu sýn brýtur í bág við gefna reglu, án þess að vera gagndæmi sem gerir regluna ósanna eða ógilda. Takmark- andi undantekning gefur til kynna takmörkun á umfangi eða mætti reglunnar eins og skýrt er hér á eftir (§§IV-VI). Ef við föllumst á takmarkandi undantekningu frá reglu getum við ekki eftir það farið með regluna sem skilyrðislausa alhæfingu (sjá §IV).
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Hugur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.