Hugur - 01.01.1994, Síða 111

Hugur - 01.01.1994, Síða 111
HUGUR Meinbugur á rökleiðslu 109 talin eiga við um alhæfar og sérhæfar forskriftir.27 En samkvæmt því sem hér hefur verið sagt um venjustaðhæfingar, sýna þeir að við getum skýrt brestinn á afleiðslusambandinu án þess að neita því (1) að venjustaðhæfingar séu staðhæfingar, (2) að þær hafi sanngildi, (3) að til séu „venjustaðreyndir" eins og við getum kallað þær eða (4) að venjustaðhæfingar séu viðfangsefni rökfræðinnar. Við höfum reyndar haldið því fram að tilfellin sem falla undir venjustaðhæfingu leiði af henni. Það gerist bara ekki með strangri afleiðslu heldur með „hálf- gerðri afleiðslu“ eins og þeir sem kæra sig um geta komizt að orði. Því fylgir að meinbugurinn á ströngu afleiðslusambandi er ekki ástæða til að neita þessum fjórum staðhæfingum um venju- staðhæfingar. Við höfum því réttlætt hliðstæðu við kenningu Kelsens um forskriftir. En við höfum jafnframt leitt í Ijós að hún hefur ekki nærri þvf jafnmikla þýðingu og margir hafa haldið. Þessa niðurstöðu kynni að mega yfirfæra á sambandið milli alhæfra og sérhæfra forskrifta. Af því mundi leiða að meinbugir á strangri afleiðslu frá alhæfum forskriftum til sérhæfra er ekki, út affyrir sig, ástæða til að neita hliðstæðu staðhæfinganna fjögurra um forskriftir. Og þetta var það sem ég hugðist sýna l'ram á. VII Það virðist lítil hætta á því að þau sjónarmið sem ég hef nú sett fram hrynji saman undan eigin þunga, eða falli um koll fyrir einhverja innri bresti. En að sjálfsögðu geta menn andæft sjónarmiðum mínum með margvislegu móti. Eitt andófið gæti verið að sýna með sjálfstœðum rökum að við verðum að neita fyrstu þremur setningunum okkar um regludóma (og sumir mundu þá vilja ganga lengra og segja að þar með falli fjórða setningin líka). Þessum þremur atriðum hefur stundum verið neitað um vísindaleg lögmál, eða að minnsta kosti sum vísindaleg lögmál, þar á meðal lögmál Snells sem ég tók dæmi af. Ég ætla ekki að rökræða það efni hér. Ég læt mér nægja að benda á að þetta væri óheppileg aðför að efninu fyrir fylgjendur kenninga Hans Kelsen (í síðari ritum hans) ef þeir hygðust andæfa mér. Ástæðan er sú að með þessu móti gerðu þeir nánast að engu muninn á vísinda- 27 Eða við gætum sagt að þessi „hliðstæða" sé kenning Kelsens sem reynist óvænt eiga ekki aðeins við um reglur heldur regludóma yfirleitt.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Hugur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.