Uppeldi og menntun - 01.01.2007, Qupperneq 22

22
orðið fyrir taugaáfalli út af þessu.“ Hún sagðist hafa hugsað um að svipta sig lífi og í
framhaldi af þessu hefði hún leitað til geðlæknis og fengið þá þunglyndisgreiningu.
Lýsing einnar stúlkunnar á líðan sinni var vægast sagt mjög átakanleg og greinilegt
að henni leið mjög illa. Hún sagðist stundum vera það langt niðri að hún brotnaði
niður þegar hún kæmi heim og lægi þá upp í rúmi allan daginn. Sama gat gerst í skól-
anum. Hún sagðist til dæmis hafa bugast eftir að stelpurnar voru farnar úr búnings-
klefanum, eftir leikfimitíma, og sat þar og grét en fór svo inn í sturtu og þvoði af sér
tárin. Þessi stúlka hefur einnig fengið þunglyndisgreiningu og hún bretti upp ermi á
vinstri handlegg og sýndi mörg ör, eftir að hafa skorið sig og sagði: ,,Eða sem sagt, ég
hef oft reynt að fremja sjálfsmorð.“
Afleiðingar eineltisins eru mjög alvarlegar fyrir þolendurna sem hér var rætt við og
hafa þannig áhrif á bæði líðan og nám þeirra. Eineltið hefur þau áhrif að þolendur eiga
erfitt með að þora að mæta í skólann og þeim líður ekki vel þar. Móðir Birnu sagði frá
því að einn daginn eftir að Birna hafði verið í ,,yfirheyrslum“ hjá gerandanum á MSN
hefði hún ekki þorað í skólann. Hún sagði:
Daginn eftir ætlaði Birna ekki að þora að fara í skólann, því hún þorði ekki
að svara [gerandanum] augliti til auglitis … og hún fór ekki í skólann tvo
næstu daga á eftir … og smám saman minnkaði áhuginn á skólanum.
Aðrir fóru í skólann en mættu svo ekki í tíma því vanlíðanin var svo mikil. Eygló fór
í skólann en mætti ekki í tímana því hún ,,var svo þreytt á þessu fólki.“ Þá fór hún í
tölvuverið og var þar í stað þess að mæta í tíma en hún sagði þetta náttúrlega hafa haft
gífurleg áhrif á námið. Önnur stúlka sagði:
Mig langar stundum ekkert í skólann á morgnana … og mér líður alltaf illa
í hádegishléinu. Ég fer stundum, bara mjög oft, heim í hádegishléinu, því
ég vil ekki vera hérna, bara til þess að gera eitthvað … því mér finnst ekkert
gaman að sitja bara ein uppi í skólastofu og læra eða eitthvað.
Í tilfelli Dagnýjar versnaði ástandið smám saman. Henni leið ekki vel innan um fyrr-
verandi vinkonur í skólanum og fór að mæta verr í skólann og námið gekk ekki eins
vel og áður. Hún taldi það örugglega eitthvað hafa spilað inn í að hún var með þessum
stelpum í tímum. Um aðalgerandann sagði hún: ,,Hún var orðin svo rosalega grimm
manneskja sko að mér fannst svolítið óþægilegt að hitta hana.“ Vanlíðanin var það
mikil að hún mætti ekki í tíma þó hún væri komin í skólann. Hana langaði bara ekkert
að fara í tíma. Henni leið illa, mætti ekki í skólann og námið dalaði, og að lokum var
hún rekin úr skólanum. Hún sagði: ,,Tveim vikum fyrir prófin þá var mætingin orðin
svo slæm að ég var rekin. En ég fékk undanþágu til að taka prófin og … náði kannski
tveim, þrem prófum.“ Eftir þetta ákvað hún að fara ekki meira í skólann og er nú farin
að vinna.
Það eru fleiri sem ákváðu að hætta í skólanum eftir að hafa orðið fyrir einelti. Móðir
Birnu sagði að um vorið, þegar mætingin var farin að versna mikið og áhuginn á
náminu að dala, hefði Birna ákveðið að hætta. Guðrún (móðirin) fór svo og talaði við
námsráðgjafann í skólanum: ,,Þá var ég í raun og veru að tilkynna að hún ætlaði að
hætta.“
,,HÆGIST MEIN ÞÁ UM ER RÆTT“