Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 25

MOEGUNN
151
ur sinni frá því, er honum var leyft að sjá Drottin Krist:
„Eg fann mig hafinn upp, hreinsaðan, gerðan æðri. Eg
kraup. Eg gat ekki staðið uppréttur, eg þurfti að krjúpa.
—--------Mamma, eg titraði frá hvirfli til ilja. Hann
kom ekki nærri mér og mér fanst eg ekki vilja færa mig
nær honum. Mér fanst eg ætti ekki að gera það. Röddin
var líkust klukkuhljómi. Eg get ekki sagt þér í hvaða
slæðum hann var. Alt var eins og sambland af skínandi
litum. Ekki er til neins að eg sé að reyna að lýsa þessu;
geturðu hugsað þér, hvernig tilfinningar mínar urðu, þeg-
ar hann lét þessa yndislegu geisla falla á mig? Eg veit
ekki hvað eg hefi til þess unnið, að verða þessarar dásam-
legu reynslu auðið. Mér hefir aldrei komið til hugar að
slíkt væri hugsanlegt, a. m. k. ekki um mörg, mörg ár.
Enginn gæti lýst því, hvernig tilfinningar mínar voru;
eg get ekki gert grein fyrir því. Eg gat ekki gengið; það
varð að fara með mig til Sumarlandsins; eg veit ekki
hvað fyrir mig kom þá. Hugsaðu þér að það liði yfir mann
af fögnuði! Voru þetta ekki yndisleg orð? Eg hefi spurt,
hvort Kristur muni koma, og allir fái að sjá hann; en
mér var svarað: ekki í alveg sama skilningi og þú sást
hann.---------Menn halda, að Kristur sé sérstakur andi,
hafist við á sérstökum stað. Kristur er alstaðar, ekki
sem persóna, en svo er líka persónan Kristur, og hann
lifir á æðra lífssviði og það er hann, sem mér var leyft
að sjá. Mér var sagt meira í þessu yndislega ávarpi; eg
get ekki munað það alt.-------Á eg að segja þér, hvers-
vegna eg er svo glaður? I>að er út af verkinu, sem mér
var falið af æðsta valdinu, sem til er. Fyrst og fremst er
það, að mér þykir metnaður í því að vinna hans verk,
hvaða verk sem það er; en mesta gleðiefnið er það, að
eg get verið nærri þér og föður mínum.---------Það kom
mér til að óska þess, þau fáu augnablik sem eg gat nokk-
uð hugsað, að eg hefði lifað svo hreinu lífi, sem framast
er unt að hugsa sér. Hvað lítil smá-ögn, sem maður hefði
gert, hún mundi verða eins og að fjaíli þar; eg hafði ekki