Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 106
232
MORGUNN
fram á hendur saklausum miðli. Eg hefi sjálfur talað
um það við einn af leiðtogum spíritistanna í London,
og hann var ekki í neinum vafa um, að sú ákæra á hend-
ur Mr. Price hafi verið rétt. Það má vel vera, að honum
hafi skjátlast. Eg veit ekkert um það. En víst er um það,
að ef sams konar líkur hefðu komið fram gegn einhverj-
um miðli, þá hefðu sumir menn ekki verið í miklum vafa
um, að miðillinn væri sekur. Málið vakti hinar megnustu
deilur í Sálarrannsóknarfélagi Breta, svo að lá við spreng-
ingu.
Ef Mr. Price hefði staðið stuðningslaust með sína
skýrslu, má búast við því, að andstæðingar hans hefðu ekki
lagt mikið upp úr henni. En hann fékk stuðning frá mönn-
um, sem enginn efast um að hafi látið stjórnast af fylstu
samvizkusemi.
Mrs. Duncan á ekki heima í London, en kom þangað
til þess að leggja sig undir rannsókn nefndar úr rann-
sóknardeild félagsins „London Spiritualist Alliance".
Framan af gengu fundirnir með þessari nefnd svo, að
menn bjuggust við góðum úrslitaárangri. Frúin hafði
samið um það að halda enga aðra fundi en með þessari
nefnd, meðan á rannsókninni stæði. En svo kom Mr. Price
til sögunnar. Hann náði í Mrs. Duncan bak við nefndina
og bauð henni stórfé til þess að fá hana til rannsóknar
samhliða nefndinni. Kapp mun hafa komið í hann við það,
að hann hafði sótt um leyfi til þess að fá að vera á fund-
um nefndarinnar, en fengið afsvar. Meira traust hefir
néfndin ekki haft á honum, einhverra hluta vegna, og for-
maður nefndarinnar segir á prenti, að það afsvar hafi
stafað af góðum og gildum ástæðum. Mrs. Duncan var
svo hreinskilin, að hún sýndi nefndinni þetta tilboð frá
Mr. Price, og þá kvaðst hún ætla að hafna því, enda var
það beint samningsbrot að taka því. En eftir þessa mála-
leitun brá svo við, að frúin fór að fá megn þunglyndis-
köst og jafnframt fóru fundirnir að verða lélegri og lé-
legri. Sennilega hefir það verið peningalöngunin, sem