Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 47
M O II G U N X
173
til þess að loka inni kraftinn, þangað til hann væri orð-
inn svo sterkur, að hægt væri að nota hann.
Magnetiski krafturinn, sem framleiddur var með
þessum hætti, fór bráðum að gera vart við sig; hann
var líkur veikum rafmagnsstraum.
Eftir svo sem tvær mínútur fór miðillinn inn fyr-
ir tjöldin, og við heyrðum hann nudda saman hönd-
unum af ákefð og draga þungt andann. Fáeinar mínút-
ur liðu enn, ef til vill átta eða tíu, og skyndilega sveifl-
aði hann burt tjöldunum og kom út í hringinn. Við ætl-
uðum varla að þekkja hann. Eg virti hann vandlega fyr-
ir mér, til þess að ganga úr skugga um, að þetta væri
sami maðurinn. Hann virtist vera orðinn að minsta kosti
tveimur eða þremur þumlungum hærri, með afar valds-
mannslegum og ríkilátum drotnunarsvip. Hann tók
til máls á liðugri frönsku, og einn af fundarmönnum
svaraði honum. Hann gerði þá grein fyrir sér, að hann>
væri franskur Canada-maður — læknir — og að hann
væri sá venjulegi stjórnandi þessa miðils; líka sagði
hann, að eftir því sem hann fengi meira vald á heila
miðilsins, gæti hann betur notað tungumál hans; þetta
4?erðist líka, og hann talaði við okkur á bjagaðri ensku,
sem okkur veitti öllum létt að skilja; en persónan hélt
áfram að vera mjög ólík því, sem miðillinn var í venju-
legu ástandi.
Hann sagði fundarkonunni, sem sat yzt í skeif-
unni, að láta lausa vinstri höndina og slá henni í átt-
ina til sín. Hún gerði það, og við sáum öll straum af
Ijósgráu efni, líkt þoku eða gufu úr katli, streyma út
frá fingrum hennar. Það var í lögum líkt og teinar, hér
um bil fet á lengd og þumlungur á þykt. Miðillinn rétti
með varúð hendurnar að endunum á þessum teinum
og virtist vera að reyna að lokka þetta gráa efni til þess
að fara lengra frá fundarkonunni og koma nær sér.
'Teinarnir mjókkuðu dálítið jafnframt því, sem miðill-
inn fékk þá til að teygja úr sér, og eftir svo sem tvær