Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 84
210
M 0 R G U N X
tveimur og hálfum mánuði síðar, þann 30. október 1923,
i silfurbergsnámunni í Helgustaðafjalli, skamt fyrir ut-
an þann bæ, sem er í beina stefnu á árgljúfrið frá bæ
mínum. Slys þetta orsakaðist þannig, að stór spilda
féll úr innri vegg námunnar niður í hana og lenti ofan
á Egil, er var þar við vinnu, og beið hann þegar bana.
En Ottó slapp, töluvert meiddur, og lá nokkuð lengi
í rúminu af þeim orsökum. Eiríkur bróðir minn var
þar líka við vinnu, en slapp lítið meiddur.
Draum þennan sagði eg heimilisfólki mínu þegar
daginn eftir að mig dreymdi þetta, og nokkrum öðrum,
áður en slys þetta vildi til, er eg tel drauminn hafa
boðað. Geta má þess, að þann dag, er slys þetta vildi
til, var eg sömuleiðis að vinna þar út frá við neðri námu-
göngin; en þegar eg heyrði hávaða þann, er grjóthrun-
ið í námunni olli, flaug mér samstundis í hug draumur
þessi, fanst hann vera nákvæmlega eins og hávaði sá,
er eg heyrði í draumnum, er varð, þegar mér þótti
steinninn lenda í árgljúfrinu.
Að draumur þessi sé skráður orðrétt eftir frásögn
minni, votta eg hér með með undirskrift minni.
St. í Reykjavík, 10. apríl 1931.
Ólafur Helgason.
Draum þennan sagði eiginmaður minn, Ólafur
Helgason, mér og öðru heimilisfólki okkar þegar dag-
inn eftir að hann dreymdi hann, og er draumur hans.
skráður hér nákvæmlega eins og hann sagði hann þá.
Helgustöðum, 17. sept. 1931.
Guðný Stefánsdóttir.
II. Hvoru megin árinnar?
Fáum nóttum síðar dreymdi mig aftur, að eg sé stadd-
ur í grasaheiði, en slík ferðalög eru ekki vanaleg, eða.