Morgunn - 01.06.1935, Qupperneq 8

2
MORGUNN
alla, sem ritstjóri »Morguns«. Eg veit, að yður, hr. Einar
Kvaran, hefir þótt mjög vænt um þennan hluta yðar merki-
lega æfistarfs, það sýnir óþrjótandi elja yðar og alúð við
ritstjórnina, og þér vitið, að fjöldamörgum af börnum þjóð-
arinnar þykir vænt um þetta starf með yður.
Þegar eg var að búa mig undir þetta erindi mitt, með
því að fara í gegn um »Morgun«, varð mér enn ljósara
en áður, hve mikilvægur þáttur hann hefir verið í því, að
breiða út meðal landsins barna þekkinguna á niðurstöðum
sálarrannsóknanna og hve sá maður er í rauninni vel að
sér um málið, sem veit og þekkir það, sem þar stendur.
Við höfum upp á síðkastið verið eins og að smá-kvarta
yfir því, að fundarsóknin hjá okkur væri ekki eins mikit
og æskilegt væri. Eg held, að það sé mikið »Morgni« að
kenna, ef svo mætti að orði kveða. Fólkið veit, að hann
flytur því inn á heimilin það helzta, sem á fundunum er
sagt, og meira til, og það lætur það sér nægja; og hann
gerir annað, hann flytur fregnir um málið til fjölmargra
annara, sem ýmissa ástæðna vegna geta ekki sótt fundi
vora; þessvegna er hann líka nauðsynlegri liður í starfinu
en fundahaldið sjálft getur orðið.
Þegar eg var að fara i gegn um þessa 15 árganga,
sem þegar eru komnir út, sá eg betur og betur, að það
var hreinn ógerningur að ætla sér að gefa fullkomna hug-
mynd um þá i einu erindi; eg hefi því vitanlega miðað
það við minn geðþótta, hvers eg get og hvers ekki.
Þegar »Morgunn« hóf göngu sina, geri eg ráð fyrir
að flestum þeim, sem vissu hvert stefna átti, hafi komið
til hugar, að hann mundi fást við þessar höfuðspurningar,
auk annara:
1. Verður sannað sambandið við framliðna og þar með
framhaldslíf persónuleikans, eftir dauða líkamans?
2. Með hverjum hætti gerist þetta gífurlega þýðingarmikla
samband?
3. Ef þetta sannast, hverjum breytingum og vexti mun
þá þekking vor taka?