Morgunn - 01.06.1935, Blaðsíða 46

40
MORGUNN
»Eftir að eg hafði fengið fastan samastað, átti eg;
heima í litlu sveitaþorpi í suðausturhluta Wales-héraðsins.
Þar kyntist eg skozkum manni, er eg nefni James, og
tókst með okkur hin tryggasta vinátta. Hann virtist nú að
vísu ekki neitt sérlega aðlaðandi við fyrstu kynni, en var
einn af þeim tryggu og góðu drengjum, sem öllum er
ávinningur að kynnast. Jafnframt kvikfjárrækt og búskap
rak hann umboðssölu fyrir ýmsar verksmiðjur. Hann átti
meðal annars mjög fullkomið safn af ýmsum vopnum og
munum, öxum, steinum, tinnuáhöldum og öðru þess háttar,.
er fundist hefir eftir frumbyggja landsins, enda var hann-
mjög fróður um lifnaðarhætti þeirra. Var hann mjög áhuga-
samur um söfnun slíkra muna.
Á hverju laugardagskvöldi fórum við saman í veiði-
ferðir og skutum bæði dýr og fugla. Kvöld eitt, er við
vorum að búa okkur til heimferðar, vorum við staddir ná-
lægt vatni einu, er virtist vera um 10 ekrur að stærð. í
miðju vatninu var smáeyja, kringlótt í lögun, á að gizka
um 20 fermetra að stærð. Það, sem okkur þótti kynlegast,.
var að sjá enga lifandi veru á þessum slóðum, því að slíkur
staður virtist þó vera tilvalinn varpstaður hinna ýmsu
fugla, er áttu heima á þessum slóðum.
Við ákváðum nú að rannsaka eyjuna og óðum út í
vatnið. Vatnið var ekki djúpt og botninn góður, svo við'
gengum öruggir áfram, en rétt í því að við vorum komnir
út að eynni, snardýpkaði og eg lenti á bólakaf. Bölvandí
og skyrpandi greip eg í byssuna, sem félagi rninn rétti
mér, og öslaði upp á grynninguna. Við snerum aftur til
lands, en lögðum af stað að nýju og syntum síðasta spöl-
inn. Auðséð var af öllu, að þarna höfðu villimenn einhvern-
tíma haft bækistöð sína. Sáum við þar mjög greinilega
villimannahlóðir og dys eina. Við höfðum engin áhöld með>
okkur til að rannsaka þetta nánar og héldum því aftur til
lands, en auðséð var, að vinur minn hugsaði sér að at-
huga stað þennan betur. Svo liðu nokkrar vikur; eg*hiugs-
aði ekkert frekar um þetta, fyr en svo bar við, að James.