Morgunn - 01.06.1935, Qupperneq 62

56 MORGUNN
ast, málverkið hékk þarna á veggnum, sýnilegt og áþreif-
anlegt.
Sveitarstjórinn stakk nú upp á því, að senda hrað-
skeyti til foreldra læknisins, er áttu heima í París. Um há-
degisbilið fengu þeir svohljóðandi svar:
»Málverki stolið hér úr húsinu í morgun á óskiljan-
legan hátt. Lögreglan hefir hafið rannsókn, telur áreiðan-
legt, að þjófurinn náist bráðlega«.
Stuttu fyrir sólsetur kom Abdul Ouab aftur og spurðí
lækninn kurteislega, hvort hann hefði nú lokið við að
skoða myndina. Hann gerði því næst nokkrar hreyfingar
með hendinni og í sömu svipan var myndin horfin af
veggnum.
Fáum klukkustundum seinna fékk Dubois svohljóðandi
hraðskeyti frá föður sínum: »Málverkið komið aftur jafn-
öskiljanlega og það hvarf. Tveir lögregluþjónar viðstaddir
í herberginu, er málverkið var látið á vegginn. Fengið
mjög á mömmu þína«.
En eitt er víst: læknirinn efast nú ekki lengur um
veruleik slíkra fyrirbrigða. Ef einhver efast um áreiðanleik
þessara fyrirbrigða, þá getur hann snúið sér til: Captain
J. B. Norton, Timimoun, Aigeria, og í öðru lagi til Mons.
Jean Lamoine, c/o Barcleys Bank, (France) L. t. d. Lyon-
Eg veit ekki, hvað ykkur kann að finnast um þessar
fáu sögur, er eg hefi nú verið að segja ykkur. Óneitan-
lega virðast sumar þeirra vera nokkuð athyglisverðar og
allkröftugar auglýsingar fyrir veruleika dularfullra og ósýni-
legra afla, og þeim virðist hagað þannig, að ekki sé unt
að ganga fram hjá þeim, án þess að vegfarandinn taki
eftir þeim, og frásagnir um áþekka viðburði blasa nú við,.
hvar sem komið er og staðnæmst, svo að jafnvel æðstu
prestar og spekingar þessarar aldar geta naumast annað'
en numið staðar og lesið þær, líka með athygli.
Örfá augnablik skulum vér nema staðar hjá rann-
sóknarnefndinni og hinum svo nefndu hvitu bræðrum, þótt
mér sé það framar öllu öðru Ijóst, að eg er enginn mað-