Morgunn - 01.06.1935, Side 115

I0E6UNN
109
landi er játningin um trúna á það, að guð sé faðir mann-
anna. En spíritistar telja sig hafa fengið nokkura vitneskju
um starfsaðferð guðs í afskiptum hans af mönnunum.
Hann notar aðrar verur til þess að framkvæma vilja sinn.
Oft notar hann til þess jarðneska menn. En hann notar
ekki síður verur í öðrum heimi. Þetta er engin ný spírit-
istisk firra, heldur er trúin að minsta kosti jafn-gömul
heilagri ritningu — þó að kristnum mönnum virðist stund-
um örðugt að átta sig á því, þegar þeir eru að hallmæla
spíritismanum.
Samkvæmt sifelt endurteknum boðskap
Forsjónin fylgir handan að halda spíritistar því fram, að
^Euinan^eim” Þess* forsjón guðs, sem notar góðar verur
til þess að koma vilja sínum fram, fylgi
oss mönnunum, þegar vér flytjumst inn í annan heim.
Júlía segir, að að svo miklu leyti, sem hún hafi getað kom-
ist eftir, komi sendiboði kærleikans og miskunnarinnar til
móts við alla jafnt, er þeir deyja. Hún segir enn fremur
um þetta, sem hér hefir verið gert að umtalsefni í nokk-
urum línum, og vafalaust hefðu allir gott af að festa það
í hug sér: »í þessu efni er enginn munur gerður á hólpn-
um og týndum, og sendiboðinn er gerður jafnt á fund
allra. En hinir týndu hafa ekki hæfileika til að sjá hann.
Hinir hólpnu hafa ekki að eins gagn af ráðum hans, held-
ur finna þeir til hans og vita, að hann er með þeim.
Ástríkur drottinn sér um þarfir allra — allra ykkar megin
og eins okkar megin. Ástrík góðvild hans er yfir öllum
hans skepnum. En sumir þekkja hann ekki, og þegar hann
vill draga þá nær hjarta sínu, er eins og þeir sjái ekkert,
heyri ekkert og finni ekki til neins. En eg held, að hann
elski þá heitast, sem mest þurfa hans við. Hann sér um
munaðarlausar sálir, þó að þær sjái hann ekki«.
Kr. Linnet, bæjarfógeti í Vestmannaeyjum,
er farinn að gefa út blað, sem heitir
Heimar. Útgefandi segir, að »fari svo óliklega, að blað
þetta borgi kostnaðinn við útgáfu þess, er ætlun mín að