Morgunn - 01.06.1941, Blaðsíða 40

32
M 0 R G U N N
niðurstöður og hagnýta heimfæringu þeirra. Þar sem ef-
inn mætir undrinu, verður honum ekki með öðru betur
svarað, en með rökum. Þau rök virðist mér spíritisminn
í mörgum tilfellum leggja upp í hendur prestsins, og því
hefi ég viljað gera hér grein fyrir því, hversu þau rök
liggja til stuðnings einu af meginatriðum kristindómsins.
Þegar maður fær að þreifa á, slokknar efinu, en minnumst
þess einnig, að „sælir eru þeir, sem ekki sáu, en trúðu þó“.
MiðiII, sem málaði.
Einn af lesendum Morguns hefir látið í ljós í bréfi til
ritstj., ánægju sína yfir því, að ritið birti hina frægu
Krists-mynd ungfrú Valerius og frásögnina um á hvern
hátt þessi undurfagra og alkunna mynd varð til. Kveðst
hann lengi hafa átt eina slíka mynd og haft mætur á
henni, en aldrei hafi sér þótt vænna um hana en nú. Les-
andinn kveðst ennfremur hafa haft mikla ánægju af grein-
inni „Miðlar, sem mála“, er Morgunn birti í 2. hefti XX.
árg., og spyr hvort þetta furðulega fyrirbrigði sé gamalt
í sögu sálarrannsóknanna.
Já, það er gamalt, og nægilega algengt til þess, að um
það mætti rita bók eða bækur og setja upp all-myndarlegt
safn af þessum merkilegu myndum einum.
1 London Spiritual Magazine birtist í júní 1866, elzta
frásögnin, sem mér er persónulega kunn, um þessa grein
miðilsgáfunnar. Sá, sem frásögnina ritar, Mr. B. Coleman,
var sjálfur þá mikill efasemdamaður um uppruna miðla-
fyrirbrigðanna, og rannsakaði þau, án þess að vera sann-
færður spiritisti.
Hann segir frá skozkum iðnaðarverkamanni, David