Búfræðingurinn - 01.01.1938, Síða 35

B U F R Æ Ð I N G U R I N N
31
Ef mikið fellur lil af undanrennu eða áfum annaðhvort
á heimili eða frá mjólkurbúi, þá er oftast rétt að nota
þelta sem kálfafóður til ca. %—% árs aldurs kálfanna.
Fái þeir yfir þetta tímabil allríflegan skammt af undan-
rennu eða áfum, ca. 6—8 kg að meðaltali á dag, munu
þeir aldrei líða verulegan eggjalivítu- eða steinefnaskort.
Aftur á móti, ef ekki er hægt að miðla kálfunum svo
mikils af mjólkurfóðri og strax á 2. og 3. mánuði verður
að fóðra þá á heyi, þá er nauðsynlegt að bæta þeim það
fóður upp með kjarnfóðri, og þá er síldarmjöl og fislci-
mjöl hezt, með ofurlitlu af mais cða byggi, ef til er. 100—
500 g af síldarmjöli á dag til % árs aldurs er oftast nóg.
Það nmn einnig nokkuð almenn skoðun manna, að lýsi
sé mjög gott handa kálfum og þeim jafnvel nauðsynlegt,
a. m. k. ef spara á við þá nýmjólkina. A þetla atriði er líka
lögð nokkur áherzla í fóðurfræði Halldórs Yilhjálmssonar.
í fyrsla lagi getur lýsið ekkert hætt úr eggj ahvítuvöntun
fóðursins og í öðru lagi þola kálfarnir ekki nema tak-
markaðan skammt af lýsi, aðeins fá grömm á dag. Meira
meltist ekki og kálfarnir fá skytu. Og þótt þeir muni oft
og tíðum hafa fulla þörf fyrir þau hætiefni, sem i lýsinu
eru, ]>á vil ég ekki ráða mönnum til að gefa kálfirai lýsi,
fyrst og í'remst vegna þess, að menn gefa þeim aldrei nógu
lítið af því i einu.
Auðvilað er grængresið að vorinu og sumrinu hollt og
golt fóður handa kálfum og gengur næst nýmjólkinni. En
allt er hezt í hófi, og þegar kálfunum er sleppt út á vorin,
hraustum og lystugum, þá kunna þeir oftast ekki maga-
mál sitl af hinu Ijúffenga grængresi, og hér fer sem oft
áður, að kálfarnir fá meltingartrul'lanir og skytu, sem
hnekkir vexti þeirra og hreysti, venjulega um lengri tíma.
Þetta er hægt að l'yrirbyggja, t. d. með þvi að slá gras
lianda kálfunum og gefa þeim inni á stall nokkra daga
áður en þeim er sleppt út, eða að fyrstu dagana, sem þeir
eru úti, séu þeir aðeins látnir bíla stuttan tíma á dag.
Það mun ekki óalgengt, að kálfar hér á landi l’ái skytu
°g önnur óþrif, verði úfnir í liáralagi, daufir og þrífist