Búfræðingurinn - 01.01.1938, Page 44

40
B Ú F R Æ t) I N G U R 1 N N
kjarnfóðurtegundir, sem einnig eru nokkuð reyndar og að
góðu þekktar sem fóðurauki og fóðurbætir.
Bændur ættu vel að atliuga, livort ekki myndi borga sig
að leggja niður haustútengjaheyskap sinn og kaupa sér
síldarmjöl i stað þess fóðurs, sem þá cr hægt að afla. Við
|>að mætti oft og tíðum sj)ara alldýrt fólksliald og með
síldarmjölsgjöfinni er fóðrun og afkoma miklu hetur
trvggð og arður og ánægja af sauðfjárræktinni meiri og
vissari.
Bændur eða fjármenn á beitarjörðum deilir oft nokkuð
á um það, bvort gefa eigi að morgni eða að kvöldi það
fóður, sem gefið er með beit. Þetta mun einnig vera all-
mismunandi i framkvæmdinni í einstökum landshlutum
og slaðliættir ýmsir munu einnig valda nokkru um, hvað
bezt er á hverjum stað.
Það, sem einkum mælir með því að gefa á morgnana, er,
ef vonl er veður, þá veitir morgunbiti kindinni afl og liita
til þess að standa betur á. En sé gefið hey að morgni, þarf
kindin nokkurn tíma til ])ess að éta það og jórtra síðan, og
getur á þann hátt eyðst oft dýrmætur tími frá beitinni.
Kvöldgjöf hænir féð meira lieim að húsunum, sem getur
verið gott, ef það sækir á lieiðar eða afrétti, en ef það
stendur illa á og sækir um of heim að húsunum, þá er
morgungjöfin betri. Ef lílil beit er, ca. j/3 gjafar, mun oftast
rélt að gefa bæði kvölds og morgiía. Þegar gefið er á kvöld-
in, getur fjármaðurinn betur séð, liversu mikið þarf að gefa,
en samdægurs veðrabreytingar geta oft ráðið miklu um
Iivað mikið kindin fær í sig úti. Fjármaðurinn getur þó
aldrei séð með „berum augum“, livort ærnar hafa fengið
eða fái nóg af liinum einstöku næringarefnum fóðursins
og þeim nauðsynlegustu, til dæmis eggjahvítu og stein-
efnum. Fullkomnar upplýsingar um það atriði getur liann
]>ezl aflað sér með voginni. Hann hefir að visu ekki mögu-
leika á að vega eggjahvitu eða önnur nauðsynleg næring-
arefni fóðursins, en hann getur með því að vega ærnar,
t. d. 10. hverja á vikulega, fengið vissu sina um, hvort þær
fái nóg og nógu golt fóður eða ekki.