Búfræðingurinn - 01.01.1938, Síða 110

106
BÚFRÆÐINGURINN
Ritstjórnarfulltrúi:
Runólfur Sveinsson, skólastjóri, Hvanneyri.
Fulltrúi og gjaldkeri:
Gunnar Árnason, búfræðikandidat, Reykjavík.
Mun búfræðingum og öðrum, sem kynnu að óska upp-
lýsinga um starfsemi þessa félagsskapar eða vildu gerast
meðlimir deildarinnar lienlugast að snúa sér til einhvers
af stjórnarmönnum deildarinnar, er rnunu fúslega gefa
nánari upplýsingar. Gunnar Árnason, búfrœðikandídat.
Um búnað á Grænlandi.
Árið 985 er sagt, að 25 skip liafi látið í liaf frá Breiða-
firði og Borgarfirði. Þau voru blaðin mönnum, búfénaði,
vistum og öðrum nauðsynjum til þess að geta bjargazt í
ókunnu landi. Formaður fararinnar var Eiríkur rauði, sem
hafði dvalið í Grænlandi í 3 ár, lcannað það viða og lýst
því glæsilega. Nú var förinni lieilið til Grænlands. Þar átti
að reisa bú, er yrði framtíðarbeimili landnemanna og af-
komenda þeirra.
Af þessum flota komust aðeins 14 skip alla leið, liin
sneru aftur eða týndust. Þetta voru frumbyggjendur Græn-
lands. Þeir reistu bú i hinum frjósömustu héruðum lands-
ins. Það nefnist Auslurbyggð og Vesturbyggð. Fleiri komu
síðar frá íslandi. Þá er landið var fullnumið, er talið, að
í Vestribyggð liafi verið um 90 býli, en 190 í Austurbyggð.
Mannfjöldinn er áætlaður 2—3000, nokkrir nefna 5000.
Hvernig afkoma þessara landnema var, eru sagnirnar ó-
ljósar. Þeir skipuðu málum sínum líkt og á íslandi, liáðu
alþing. Höfuðbólið var Brattahlið, landnámsjörð Eiriks
rauða, og biskupssetur var Garðar. Atvinnuvegirnir voru
aðallega veiðar. Gnægð var af selum, bvölum, rostungum,
og á landi hreindýr, sauðnaut, liérar og ótölulegur fjöldi
fugla á sjó og landi. Auk þess fluttu menn með sér búfé,
eigi margt, en það fjölgaði og gekk að mestu sjálfala sumar
og vetur og færði milda björg i bú, þá í'rain liðu stundir,