Búfræðingurinn - 01.01.1938, Blaðsíða 115

B Ú F R Æ Ð INGURINN
111
magn úr venjulegum framræsluskurðum. Járntunnur þess-
ar fást víða í kaupstöðum, t. d. við verksmiðjur og fleiri
fyrirtæki, er nota mikið af smurningsolíu, og mun verð
þeirra vera 2—4 kr. Stundum rckur þær á fjörur. Tel ég
þetta ódýra brúargerð, en um endinguna get ég ekki sagt
ennþá.“
Sigurður Loftsson, Saltvík, skrifar á þessa leið:
„Þar sem grjót er mertækt, t. d. kemur upp úr skurðum
eða nýræktarlandi, getur verið mjög lientugt að nota það
í brýr, sé það nógu stórt til þess. Maður tekur fláann af
skurðinum, eftir þvi sem þarf, raðar svo steinunum lil
beggja bliða og síðan yfir og skorðar vel með smásteinum
og fyllir með hnausum og mold. Víddin fer eftir vatns-
magninu, sem því er ætlað að flytja. Á þennan hátt fær
maður ódýra brú á skurðinn og góða, sé vel frá henni
gengið. Og ol't má á þennan hátt koma grjótinu frá sér með
hægara móti en ella.“
Búfræðingurinn er ávallt þakklátur fyrir aðsendar grein-
ar og smápistla. q j
Vanhöld í sauðfé. (Allmgasemd.)
í síðasta árg. Búfræðingsins er skýrt frá vanhöldum í
sauðfé hjá Magnúsi Jónassyni í Túngarði, en þau voru
ljæði á fullorðnu og lömbum. Magnús hefir nú vakið at-
hygli mina á þvi, að prósénttölur þær, sem nefndar eru í
umgetinni grein séu miðaðar við stofninn eingöngu, en
eklci höfðatöluna alls, og er það rétt, en var af vangá eklci
tekið fram. Réttara væri ef lil vill að miða prósenttölurn-
ar við fjárfjöldan alls, að lömbum meðtöldum, og set ég
nú þær tölur hér eftir útreikningi Magnúsar:
Þegar miðað er við höfðatölu alls, reyndusl vanhöldin
árin 1915—1936 að meðaltali 7%, mest árin 1919—1920 eða
20,3% og 1920—1921 18,5%, en minnst 1926—1927 eða um
2%.
G. J.