Saga


Saga - 1964, Side 27

Saga - 1964, Side 27
ÞÆTTIR ÚR VERZLUNARSÖGU 19 voru greiddar í landskuldir, á markað norður fyrir Björg- vin.1) Árið 1267 leyfir Magnús lagabætir erkibiskupi að senda 30 lestir af norskum varningi þeim til hjálpar, sem búa á Finnmörku norður.2) 1 sumum gerðum fyrri heim- ildarinnar hljóðar verzlunarleyfi munkanna á ísland í stað héraðanna norðan Björgvinjar, en sá ritháttur er eflaust rangur. A. Ræstad telur, að heimildir sýni, að verzlun við Finnmörku hafi verið bundin konungsleyfum á 12. og 13. öld. Þegar erlend kaupsigling óx til Noregs á 13. öld, tók konungur og umboðsmenn hans að hafa eftirlit með verzl- uninni á Hálogalandi til þess að tryggja, að grávaran og fiskveiðiskatturinn lenti í fjárhirzlu ríkisins. Þannig varð verzlun við nyrztu hluta ríkisins bundin sérstökum kon- ungsleyfum, þegar leið að lokum 13. aldar. f réttindaskjali Hansamanna frá 1294 segir m. a. í fyrstu grein, að þeim sé frjálst að flytja varning sinn, hvert sem þeim þóknast innan og utan norska ríkisins, en þó ekki norður fyrir Björgvin nema með sérstöku leyfi („non tamen ultra Bergas versus partes boreales, nisi hoc alicui de speciali gracia concedatur“; DN. V, 22—25; — Gade, 42.). Með þessu ákvæði hefur norska stjórnin ætlað sér að reisa skorður við skattlandsverzlun erlendra kaupmanna, en það kom brátt í ljós, að þar var ekki nægilega fast að orði kveðið. Á fyrstu árum 14. aldar er ákvæðið því aukið og ítrekað. I réttarbót Hákonar háleggs, sem talin er frá 1302, segir, „að enginn útlenzkur maður skal flytja sitt góss eða senda norður um Björgvin eða annars staðar til sölu í héraði eða gera félag til íslands eða annarra skattlanda"3). Þetta munu elztu lagaboð, sem banna útlendingum alla skattlandsverzlun. Áður var þeim á engan hátt heimilt að verzla við þá hluta norska ríkisins, en þeir kunnu yfir- leitt ekki svo mikið til siglingalistar, að þeir þyrptust í 1) Bergens Fundats, Norske Magasin I, 533. 2) DI. IX, 5—8; — Ræstad: 42—43. 3) DI. II, 333; Ngl. III, 134—135. -— Sjá enn fremur réttarbót Há- konar frá 29. maí 1306; Ngl. IV, 360.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178

x

Saga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Saga
https://timarit.is/publication/775

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.