Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1996, Blaðsíða 113

Bendingamunur í foroyskum málforum 111
urt eldri stig, meðan tað nýggja, ið er á veg inn: tvítalsformarnir (vit,
tit) og tann óbendi fleirtalsformurin av sagnorðinum (ynda, yndaðu)
verða settir saman (yit/tit ynda, vit/tit yndaðu).
Til stuttleika kann verða nevnt, at teir tilsvarandi formarnir av tví-
og fleirtalinum í miðalsogn (medio-passiv) av bannast eru hjá Jákupi
Nolsoe hesir (s. 106):
(33) Nútíð Tátíð
Tvít. 1./2. p. vid/þid bannast bannavust
Flt. l.p. var bannunst bannavunst
2.p. þár bannist bannavust
3.p. þajr bannast bannavust
Her hevur hann eina frágreiðing um tvítal og fleirtal, sum kann vera
heldur ring at fáa eyga á, har hon stendur fjald undir umroðuni av
»Den lidende Form /passivum/“ (s. 101 f.). Hann sigur um endingina
í formum sum t. d. bannunst í 1. persóni fleirtali (Nolsoe: 102):
Flert. ferste Person faar nst i stedet for m i act., dog hores undertiden
ikke //, ja man forvexler som oftest denne Person med anden og tredje i
Enkelttallet, f. Ex. istedet for var alskunst, siger man alskust eller
alskast. Denne Ubestemthed kan vel komme deraf, at Total (dualis) og
Flertal (pluralis) efterhaanden vil lobe sammen, ti Totallets passiv i den
forste Forandringsmaade [t. e. veik bending] er ligt tredje Person i sing.,
ligesom det i activo altid er ligt infinit. og tredie Person i plur.
Tað ljóðar heldur flokt, men kjarnin er, at tvítalið hevur sama form
sum 3. persónur av fleirtalinum og at ein óvissa er íkomin, tí at tvítal
°g fleirtal fara at renna saman. Og hetta er júst tann upplýsningur vit
sóknaðust eftir undir persónsfornavninum (sbr. 2.6).
Sambært Hammershaimb og J. Jakobsen liggja tær síðstu leivdir-
nur av teirri gomlu persónsbendingini á deyðastrá og ana bert eftir í
Norðoggjum og Eysturoynni. Men hóast Jákup Nolsoe er úr miðokin-
um, ið ikki skuldi havt hesa bending, so er tað kortini ta bendingina
hann roynir at lýsa. Her kundu vit sett somu viðmerking sum vit
hovdu um teir gomlu hvonnfalsformarnar hjá honum (sí endan á
2.2.1).