Andvari - 01.01.2011, Blaðsíða 59

andvari
UM FRÆÐASTÖRF JÓNS SIGURÐSSONAR
57
Steinprentsmynd af
Jórii Sigurðssyni.
semi.41 Má því segja að Jón hafi verið í vinnu við að gefa út fornbréfasafnið
frá þessum tíma og til 1874, er styrkurinn féll niður. Er hann einn útgefandi
fyrsta bindisins sem kom út í fjórum heftum 1857, 1859, 1862 og 1876.
Tvennt einkennir íslenska fornbréfasafnið miðað við sambærileg söfn
annarra þjóða. f fyrsta lagi er leitast við að prenta skjölin nokkurn veginn í
hmaröð frekar en „að taka holt og bolt, og láta prenta jafnóðum hvað fyrir
Verðr, einúngis að þess sé gætt, að halda tímaröðinni innan hvers bindis“.42
Þetta gerir það að verkum að útgáfan er mjög einföld í notkun. Hitt er að Jón
sem útgefandi ritar tiltölulega langan formála að hverju skjali þar sem sagt er
frá mun meiru en þeim handritum sem hann leggur til grundvallar. Skjölin
eru iðulega sett í sögulegt samhengi og rædd í tengslum við aðrar heimildir.
því að segja að safnið sé kjörinn grundvöllur yfirlitsrits í íslandssögu
fram til 1264.
Seinustu skjölin í fyrsta bindi íslenzks fornbréfasafns eru handrit Gamla
sattmála, en framan við þau er löng söguleg greinargerð eftir Jón Sigurðsson