Andvari - 01.01.2011, Blaðsíða 135

ANDVARI
SVIPMYND AF INGIBJÖRGU
133
skerum, hattaverslunum og frá skóverslunum sýna að henni var það kapps-
mál að hún og fjölskyldumeðlimir væru sómasamlega til fara.53 Það var
mikilvægt að klæðast eftir tískunni. Krínólín þurfti t.d. að eiga þegar það
varð vinsælt um miðbik aldarinnar og Ingibjörg var að sjálfsögðu með
höfuðfat þegar hún fór af bæ. Konur voru með hvíta blúndukappa á höfðinu
eins og þá sem Ingibjörg bar á allflestum þeirra ljósmynda sem varðveittar
eru af henni.54
Á ljósmyndunum er Ingibjörg undantekningarlaust í fallegum fatnaði. Hún
er þó á engan máta tildursleg til fara þó fatnaðurinn sé óaðfinnanlegur og í
anda tísku síns tíma. Myndirnar sem varðveittar eru sýna (á sína tilviljana-
kenndu vísu) að hún var ekki allt of vanaföst þegar kom að klæðavali. Hún
er í ljósum kjól skreyttum röndum á faldi á einni myndinni, svörtum fatnaði
á sumum myndanna, öðrum ljósum kjólum á öðrum myndum og myndir af
henni í þrenns konar köflóttum kjólum eru til.55 Áferðin á kjólunum bendir
til þess að þeir séu úr vönduðum efnum, sumir úr silki, en fjölmargir reikn-
ingar frá klæðskerum og skókaupmönnum sýna að hjónin hafa lagt kapp
á að vera vel til fara. Þau kaupa t.d. fatnað hjá konunglega skraddaranum,
Prokolowsky.56
Þrjár myndanna skera sig úr að því leyti að á þeim eru leikmunir eða fylgi-
hlutir, Ingibjörg lítur á einni myndinni upp úr bók sem liggur opin á borði og
á annarri heldur hún, að því er virðist glaðbeitt á svip, á lítilli bók. Þá heldur
hún á regnhlíf og er líkt og ferðbúin á einni mynd sem tekin hefur verið af
henni er hún var farin að reskjast.57 Víðfræg er sagan af því að Ingibjörg hafi
ekki viljað nema það besta, m.a. regnhlífar af bestu gerð. Það kemur fram í
frásögn Indriða Einarssonar sem þekkti Ingibjörgu í Höfn á síðustu æviárum
hennar:
Þegar ég kynntist frú Ingibjörgu, var hún stórtæk, þegar hún eyddi - hún keypti ávallt
það dýrasta; ef hún hefði átt að kaupa regnhlíf, þá hefði regnhlífin líklega ekki verið
nógu dýr að hennar skapi, nema hún kostaði 30 krónur. Hún var í engum minnsta efa
um það, að hún sjálf væri fremsta kona á landinu ... þar sem hún var gift landsins
langfremsta manni. Aðalsréttindum fylgja aðalsskyldur, það vissi frú Ingibjörg vel; þess
vegna þurfti regnhlífin hennar að kosta 30 kr., til þess að vera boðleg.58
Þessar endurminningar Indriða segja þó aðeins hálfa söguna. Hafa þarf í huga
að það hefur hugsanlega verið erfitt fyrir Indriða að ímynda sér annað en
að hin stórglæsilegu hjón keyptu einungis það allra fínasta. Með hliðsjón af
öðrum heimildum má draga orð Indriða um eyðslusemi Ingibjargar í efa. Hér
og þar í reikningum og minnismiðum hjónanna eru nefndar viðgerðir á regn-
hlífum og verð á regnhlífum sem er ekki í námunda við 30 krónur. Á einum
minnismiða frá Ingibjörgu, sem dagsettur er 6. júlí 1860, stendur „paraplý“ og
verðið er einungis 8 rd. Á öðrum snepli frá Ingibjörgu, sem Jón hefur skráð