Tímarit Máls og menningar - 01.06.1966, Síða 96

Tímarit Múls og menningar
fælleds br(e)v(e)3u er hann hafdi conciperad,31 enn sem eg ei var ánægdur
med og þessvegna samantók á ny.
'26. Novbr. Skrifadi eg heima; géck út á Frederiksberg. Kom til mín um
qvoldid Etatsr. Hansen og óskadi, ad ný Forordn. um þá isl. höndlun væri
samantekin, enn allar þær eldri ajskajjadar!'6'1
27. Novbr. Var eg hiá Grossera Magnus, hiá mér Kainmerj unker Hoppe;
lionum afhendti eg þá, hvad eg hafdi samantekid af Commissionarinnar Fore-
stilling, svo hann skrifadi þad, adur enn þad circuleradi i Commissioninni,
hann afhendti mér ogsvo nockud af því, sem hann hafdi samantekid, svo eg
yfirfæri þad.
28. Novbr. Var eg uppi í því isl. Rentuk. Contoiri. hiá mér Sekretaire
Hald; um qvöldid í slóru samqvæmi hiá Etatsrad Engelstoft. Þar var fiöldi
gesta og nærstum einn af hvörri europ. þiód. Eg taladi mest við tvo svenska,
Etatsr. Rosenvinge, Iustitsrád Molbek, Rafn og Engelstoft.
29. Novbr. Var eg heima og skrifadi.
30. Novbr. Var eg hiá Orsted til ad tala um eitt og annad, áhrærandi hvorn
gáng eg ætti ad géfa Forestillingunni frá höndlunar Commissioninni, á öllu
því, hvarum annadhvort ei var talad, eda ei úttaiad á seinustu samkomu. (Eg
var nú búinn ad reýna, ad Hoppe, sem óvanur skriftum og ödruslíku striti,
vildi leida allt hiá ser og uppa höfligasta máta velta býrdi og ansvari uppá
mig). Örsted tok móti mér, eins og hann var vanur, hid elskuligasta, og kom
ockur í öllu saman, um þau málefni er eg bar fýri hann. Þó fannst mér, ad
han(n) helst vildi víkia öllu um Islands höndlun frá sér; því, han(n) fór
stundum ad tala um adrar sakir, svosem ad hann hefdi vænt, ad mín dvöl
mundi leingiast hér, í tilliti til Standasamkoniun(n)ar, ad liann ætladi innan
skam(m)s ad bera undir mig eitt og annad, snertandi ný criminallög33 fýri
Island og s.v. Hann taladi margt herum i alvöru og spaugi, hvaraf eg merkti
30 Rentukammerið sendi þeim Bjarna og Krieger mál til álita.
31Concipera: taka saman (skjal).
3- „Eg reyndi að gera honum skiljanlegt, að enda þó ég yrði leystur frá iillum öðrum
störfum í nefndinni og sérstaklega því að taka þátt í ritarastörfunum, þá mundi ég samt
tæplega verða búinn að afljúka svo miklu verki næsta vor, og því síður nefndin að dæma
um það.“ Þegar Orsted heyrði um þetta kvað hann enga nauðsyn til þess bera, þar sem
ekki yrði hreyft við þeim grundvelli sem löggjöfin hyggðist á (Æfisaga 176).
33 Hegningarlög. Misgjömingalög í samtíma-útleggingu.
190