Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Qupperneq 14

Tímarit Máls og menningar
Ég hef kannski sagt þér þá sögu áður, en hún er þess eðlis, að hún er
aldrei of oft sögð.
Kunningi minn einn, greindur maður og ráðvandur, með yfirnáttúrlegar
gáfur, máski allt upp í Búddhaheim, hann hitti að máli Matthías Þórðarson
þjóðmenjavörð í þann mund sem hyrjað var að flytja rit úr bókhlöðunni
við Hverfisgötu austur að Flúðum, þegar hundaþvagan mikla upp hóf gjamm
og gelt og manndráp úti í menningarlöndunum árið 1939. Þá segir Matthías
við kunningja minn: „Ég held þetta sé óþarfi, Reykjavík verði ekki fyrir
árás,“ en Matthías hafði sitt hugboð frá nokkuð góðri heimild. „Það held ég
líka,“ svarar kunningi minn. Hann fór eftir samtali við kunningja sinn í
öðrum heimi, sem hafði sagt honum ýmsa hluti fyrir og spásagnir hans aldrei
brugðizt. Nú, þegar hundaþvagan er komin af stað, þá spyr kunningi minn
manninn fyrir handan: ..Verður ráðizt á Reykjavík í þessari styrjöld?“
„Nei,“ svarar maðurinn fyrir handan, „ekki í þessari, en í þeirri næstu.“
Meira spurði kunningi minn ekki. Viðmælandi hans fyrir handan hafði aldrei
brugðizt, enda dregur kunningi minn efndirnar ekki í efa.
„En okkur má vera sama og öðrum. Við erum í sama bát og aðrir,“ hafa
ýmsir landar mínir sagt við mig, þegar þennan voða hefur borið á góma.
Hverjum manndómi þjónar það að steypa sér niður í myrkrin í óðri hunda-
þvögu — og Guð má vita, hvenær þar rofar til í lofti — eftir að hafa ofur-
selt ættjörð sína erlendu árásarherveldi, hinni verstu stofnun þessarar jarðar.
Það er þó huggun að vera á bát með slíkum.
En hér eru, því miður, fleiri til vitnis, eins og þér mun reyndar ekki ókunn-
ugt um. Nostradamus, hinn frægi franski læknir, vísindamaður og spámaður á
16. öld, segir það fyrir í spádómum sínum, að heimsendir verði af völdum
styrjaldar árið 1999 og sjö mánuðir. En Nostradamus mælir stundum í lík-
ingum, og hér á hann ekki við heimsendi í venjulegum skilningi, heldur tor-
tímingu, sem líkja megi við heimsendi, því að spádómar hans ná lengra fram
og hann getur sérstaklega um eyðileggingar Rómaborgar og flótta páfans sem
þá spilaði stærri rullu í katólskum löndum en nú.
Spádómar Nostradamusar hafa staðizt furðulega. Hann segir til að mynda
fyrir valdatöku Francos og de Rivera og hann talar um mann að nafni Hilter
sem hefjist til valda austur í Evrópu, sé talinn vitur, en sé í rauninni brjál-
aður. Hann fari herferð á hendur Frökkum, hertaki París, þar verði grátur
og gnístran tanna, „og þá verður Frakkland tvískipt". Þetta er nú anzi næmt,
mundi séra Árni hafa sagt.
Þessir spádómar eru ekki sagðir til þess að hræða fólk. En bréfritarinn
204