Tímarit Máls og menningar - 01.04.1983, Qupperneq 87

þegar frostið er biturt og stillt sólskinið
tropicanagult og timburmennirnir farnir að
tína saman verkfærin eftir helgina
þá er gott að standa frammi á kambinum
stara ofan í helgrýtta fuglsetna fjöruna og
finna kuldann naga hönd þína vettlingalausa
NÍU
í úlfgrárri morgunsúld lokar ungur maður
sterklegum dyrum að baki sér
opnar ryðfrítt garðshlið og stikar upp götuna
í óhnepptum drappleitum frakka sem flaksast
um hann
og líkist vængbrotnum mófugli tilsýndar
húsið stendur eitt og tvílyft eftir
niðri vakir lítill fjögurra rúðu gluggi
þar er gardínum svipt frá og undir netlíkan
stórrisann stingur hún höfðinu til að líta
eftir honum
og fer inn án þess að sjá mig á gangstéttinni
fyrir handan
mér líður ekki vel