Són - 01.01.2005, Qupperneq 90

Són - 01.01.2005, Qupperneq 90
ÞORSTEINN ÞORSTEINSSON90 „Vorsól“ er með afbrigðum samræmisfull smíð, bragurinn reglu- legur (fjórir hnígandi tvíliðir í línu nema stúfur í 4. og 6. línu), rím- mynstrið einfalt og formfast (AAAbAb), og endurtekið kvenrím stuðlar að því flæði sem er einkennandi fyrir ljóðið. Jafnvel ljóðstafa- setningin er venju fremur regluleg (síðstuðlun undantekningalítið). Hjá Eliot má hinsvegar tala um upplausn bragformsins þó enn séu reynd- ar leifar af því eftir. Ljóðlínur eru mjög misjafnar að lengd, frá tveimur upp í sex áhersluatkvæði („Let us go, through certain half- deserted streets, / The muttering retreats“), en þó eru einar sex þeirra alveg regluleg stakhenda (jambískur fimmliðaháttur) og fleiri nálægt því að vera það. Bragliðir eru einnig ójafnir og hrynjandin því misgeng. Rímið bindur víða tvær línur saman, en aðrar eru stakar, allt rím er karlrím nema „is it | visit“ — sem auk þess að flytja þá merk- ingu sem í orðunum býr hefur það hlutverk að loka kafla. Megin- munurinn er sá að hjá Eliot fylgir rímið ekki lengur ströngum reglum eins og hjá Stefáni, það er valkostur, listbragð. Myndmálið hjá Stefáni kemur fram í beinum (sjónrænum) mynd- um (svanir á flugi, glóandi sólin) eða einföldum myndhverfingum (löngun leiðir barn við hönd sér, mælandi finnur heiðríkju vorsins í hjarta sér, nóttin svarta er dáin). Hann notar tvívegis stílbragðið ávarp (sem er fornt en tíðkaðist hvað mest á tíma rómantísku stefnunnar): talar til hugtaka (löngunar, vorsólar) sem persónur væru. Hjá Eliot er myndmálið sýnu fjörugra, myndhverfingar og samlíkingar eru harla nýstárlegar og ólíkar þeim sem tíðkast í daglegu máli: Kvöldið [borg- in að kvöldlagi] liggur flatt undir himninum eins og sjúklingur í svefndái á skurðarborði;6 göturnar eru eins og lymskuleg leiðindarök sem krefja mann svara; og alltumlykjandi þokan er sýnd í líki flæk- ingskattar. Einn munur er athyglisverður enn. Ljóðið „Vorsól“ er allt steypt í sama mót, í því ríkir sami hugblær frá upphafi til enda, það er ‚lífræn heild‘ eins og sagt var á rómantíska tímanum í Bretlandi og lengi síðan að skáldverk ættu að vera. Í „Prufrock“ er hugblærinn hinsveg- ar ekki samfelldur, öðru nær. Farið er úr einni tóntegund í aðra og hugblærinn breytist þegar minnst varir eins og enn betur sést þegar lengra líður á kvæðið. Rússneski málvísindamaðurinn Roman Jakobson, sem starfaði lengi í Bandaríkjunum, hélt því fram að helsta einkenni ljóðlistar væri 6 Myndin er varla einræð en ég hef alltaf skilið hana svo.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168

x

Són

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.