Són - 01.01.2005, Blaðsíða 129

Són - 01.01.2005, Blaðsíða 129
ÞANKABROT UM LJÓÐBYLTINGAR 129 á ítölsku fútúristana, en þessir hópar höfðu tæpast nokkur bein áhrif á atómskáldakynslóðina. En að því leyti er athugun Gunnars hárrétt að mínum dómi að atómskáldin voru ekki og litu ekki á sig sem framvarðarsveit (avant- garde), ekki sem fjandmenn allrar fyrri ljóðlistar eins og segja mátti um ítölsku fútúristana, um dadaista og að nokkru leyti um franska súr- realista, en þetta einkenndi víða avantgardismann og greindi hann frá meginstraumi nútímaljóða. Atómskáldin töldu að vísu að endurnýjun íslenskrar ljóðlistar væri óumflýjanleg, og tóku alvarlega það hlutverk sitt að gerast nýjungamenn, en þau höfðu enga sameiginlega stefnu- skrá, fóru ólíkar leiðir og gengu misjafnlega langt.122 Það er ekki fyrr en með Birtingsmönnum að hugsanlega má kalla að komin sé til sög- unnar framvarðarsveit, með tímarit á bak við sig og herskáar yfir- lýsingar, einkum frá Einari Braga sem tók að sér að vera André Breton sveitarinnar (án heragans þó og hreinsananna sem einkenndu stjórn hins síðarnefnda). Ef til vill hefur 68-kynslóðin sem Gunnar ræðir um í grein sinni einnig litið á sig sem framvarðarsveit — í bók- menntum og listum sem flestum öðrum efnum. Hættur fasílítetsins Tómas Guðmundsson mælti tvímælalaust fyrir munn margra þegar hann skýrði nýjungagirni ungu skáldanna fyrir sjálfum sér og öðrum með því að þau réðu einfaldlega ekki við hefðbundið ljóðform: „Menn, sem finna hjá sér köllun til að yrkja, en brestur þrek til að gera sér lögmál ljóðformsins undirgefið, rísa gegn því og fá jafnvel hatur á því.“123 Skýring Tómasar fellur bersýnilega undir reglu Menckens: Við öllum flóknum spurningum eru til einföld, auðskilin, röng svör — og henni var mótmælt með þeim gildu rökum, meðal annars, að hið nýja ljóðform væri berskjaldaðra og því að ýmsu leyti erfiðara en hið hefðbundna; það þyrfti að standa algjörlega á eigin fótum. En hinu er ekki að leyna að frá upphafi ljóðbyltingarinnar í 122 Þegar farið er í saumana á þessum tímum og þeirri kynslóð skálda sem nefnd hafa verið ‚atómskáld‘ kemur glöggt í ljós hvað það heiti er varasamt. Rétt eins og þar hafi verið á ferðinni harla einsleitur hópur og ‚atómljóðin‘ eigi öll heima í sömu skjóðu. Bókmenntasögulega er það vitaskuld rétt að þau koma fram um sama leyti og eiga á margan hátt samleið, en sem skáld eru þau fjarska ólík og eiga sér ólíka fagurfræði og heimspeki. Hæpið er að þau eigi sér sameiginlega ‚skrift‘ (écri- ture) í skilningi Barthes. 123 Morgunblaðið 26. mars 1952.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168

x

Són

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Són
https://timarit.is/publication/1139

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.