Són - 01.01.2005, Side 99

99ÞANKABROT UM LJÓÐBYLTINGAR
Oh! les pierres précieuses qui se cachaient, — les fleurs qui
regardaient déjà.
Dans la grande rue sale les étals se dressèrent, et l’on tira les
barques vers la mer étagée là-haut comme sur les gravures.
Le sang coula, chez Barbe-Bleue, — aux abattoirs, — dans les
cirques, où le sceau de Dieu blêmit les fenêtres. Le sang et
le lait coulèrent.
Les castors bâtirent. Les «mazagrans» fumèrent dans les esta-
minets.
Dans la grande maison de vitres encore ruisselante les enfants
en deuil regardèrent les merveilleuses images.30 […]
(Eftir syndaflóðið
Jafnskjótt og hugmyndinni um syndaflóðið var fullnægt, stað-
næmdist héri innanum kvik puntstrá og klukkublóm og fór
með bæn sína til regnbogans gegnum kóngulóarvefinn. Sjá þá
dýrmætu steina sem huldu sig — blómin sem þegar gægðust
upp.
Á forugri aðalgötunni voru kjötbúðirnar opnaðar og bátar
voru dregnir til sjávarins sem blasti við tignarlega eins og á
teiknimynd.
Blóðið streymdi hjá Bláskegg — í sláturhúsunum — í
hringleikahúsunum, þar sem bjarma sló frá innsigli guðs á
glugga. Blóðið og mjólkin streymdu.
Bjórarnir byggðu. Kaffið ilmaði í hressingarskálunum.
Í stóra glerhúsinu, sem enn sindraði af regninu, horfðu
sorgarklædd börnin á undursamlegar myndirnar.)31 […]
Það sem fyrst vekur athygli er að ekki er verið að lýsa þekktum eða
þekkjanlegum heimi. Ljóðið líkir ekki eftir veruleikanum, það býr til
nýjan veruleika. Mimesis, eftirlíking — þetta atriði sem allt frá
Aristótelesi hafði verið talið aðal skáldskapar virðist gjörsamlega horf-
ið.32 Þó er skýr þróun í ljóðinu; syndaflóð hefur riðið yfir og undir
30 Arthur Rimbaud (1972:121). Heitið Illuminations þýðir Jón Óskar Uppljómanir.
31 Jón Óskar (1988:98).
32 M.H. Abrams rekur andóf gegn mimesis aftur á seinnihluta 18. aldar í bók sinni The
Mirror and the Lamp (1971:27 og víðar). Bókarheitið lýsir þessari breytingu: ljóðið
hættir að vera spegill og verður lampi. Svipaða sögu segir Tzvetan Todorov í „La
crise romantique“ (1977:179–234).