Jón á Bægisá - 01.10.2009, Blaðsíða 55
Hversu kdtar eru Vindsórkonur?
peninga snýst upp í andhverfu sína og niðurlægingu hans, þegar frúnum
tekst að leika á hann og láta hann halda að þær séu ástfangnar af honum.
Persónur leiksins eru margar og flestar íbúar í Windsor, þótt sumar séu
aðfluttar eins og læknirinn Caius (Kajus) sem er franskur og presturinn Sir
Hugh Evans (síra Ivar á Haugi) sem er frá Wales. Báðir tala því hálfbrog-
aða ensku, læknirinn með frönskum hreim og presturinn svo harðmæltur,
að auðvelt reynist að misskilja það sem hann segir, sem gefur höfundi færi
á mörgum skemmtilegum misskilningi og orðaleikjum. Meðfram sögu
kátu kvennanna og Falstaffs er svo rakin önnur saga, sem er bæði fynd-
in og rómantísk, en hún fjallar um vonbiðla ungfrú Onnu Page (Anna
Pák) dóttur Pagehjónanna, en þeir eru auk læknisins, Abraham Slender
(Slápur), ungur frændi hérasdómararns Roberts Shallows (Grunnvís) og
aðalsmaðurinn Fenton (Fentún). Mikilvægur hlekkur milli vonbiðlanna
og ungfrú Önnu er frú Quickly (Spræk húsfreyja), bústýra læknisins, sem
er jafnframt sendiboði milli kaupmannsfrúnna og Falstaffs þegar ævintýri
þeirra hefjast.
II Nánar um söguþráð leiksins
Leikurinn gerist í samtíma skáldsins ólíkt öðrum gamanleikjum, nánar
tiltekið í smábænum Windsor sem er staðsettur 50 kílómetra vestur af
miðborg Lundúna. Þangað kemur orðheppni og hrokafulli farandridd-
arinn Falstaff staurblankur ásamt fylgdarliði sínu, þeim Pistol (Hólkur),
Bardolph (Barðólfur) og Nym (Númi), sem eru óttalegir ónytjungar og
þrjótar. Þeir setjast upp á bæjarknæpunni hjá gestgjafanum á Garter Inn
(Sokkabandinu) en hún heitir eftir Hnjábandsreglunni, æðstu riddarareglu
Englands, sem hafði samkundusal í Windsor kastala.1
Helstu góðborgarar bæjarins eru kaupmennirnir Georg Page (Herra
Pák) og Frank Ford (Herra Vað), sem stunda veiðar af miklu kappi og
vanrækja eiginkonur sínar í samræmi við það, konunum til mikilla leið-
inda. Þegar þær fá hallærislegt ástarbréf frá Falstaff, nota þær tækifærið
og hefna sín á honum með því að boða hann á stefnumót við sig. Þegar
Falstaff neitar þeim Pistol og Nym um peninga, þá ljúga þeir í hefnd-
arskyni að þeim Page og Ford, að Falstaff leggi ást á konur þeirra. Herra
Page leggur lítinn trúnað á orð þeirra, en afbrýðisemin blossar upp í herra
Ford, sem efast strax um tryggð konu sinnar. Til að fá staðfestingu á þeim
gruni nær hann fundi Falstaffs með aðstoð gestgjafans á Sokkabandinu
1 Sjá skýringar Helga Hálfdanarsonar við íslenska þýðingu á The Merry Wives ofWindsor í
Leikrit VI. Reykjavík: Mál og menning. 1991.
á- Saydéá — af og frá, ég kann ekki nokkurt erlent tungumál 53