Þjóðmál - 01.12.2009, Síða 44

Þjóðmál - 01.12.2009, Síða 44
42 Þjóðmál vetur 2009 fávísra æsifréttablaðamanna, sýnast hafa verið álíka grænir í flestum námsgreinum . Meira að segja íslenskir ráðamenn taka undir þetta undarlega tal um „loftslagsvandann“ . Það er kannski hægt að fyrirgefa útlendingum, því náttúrufræðikennsla virðist í molum erlendis sem fyrr sagði, en Íslendingar ættu að vita meira . Ég get fullyrt, að það var ógerlegt að ná stúdentsprófi frá eina menntaskólanum í Reykjavík í minni tíð án þess að vita mest allt eða allt það sem að framan greinir . Hvers vegna tala þeir þá svona? Strax í fornöld tala ýmsir höfundar um versn­ andi veðurfar og stækkun eyðimarka og menn, t .d . á Norðurlöndum hafa vitað öldum saman að gróður var áður miklu meiri og jöklar minni en nú . Þegar snemma á 19 . öld var bent á, að trjálína í Skandinavíu hefur sums staðar lækkað um 700–900 metra frá því skógur óx hæst upp í fjöll . Það var svo um aldamótin 1900 sem þeir Blytt og Sernander gerðu í meginatriðum grein fyrir þeirri hægu kólnun og þornun sem staðið hefur frá bóreölskum tíma og enn er fylgt, en það voru einmitt þeir sem notuðu fyrst orðið „bórealskur“ um hið afar raka og heita tímabil fyrst eftir flóðið mikla fyrir um 11 .500 árum, þegar loftslag var heitara en ofstækisfyllstu gróðurhúsamenn gera ráð fyrir í „svörtustu“ tölvuspám sínum og jörðin var einn aldingarður . Þetta og margt annað ættu alvöru, marktækir vísindamenn að vita, en margir þeirra gera það augljóslega ekki . Íslenskir fjölmiðlamenn eru vissulega sekir um margt, en þeir eru ekki sekir um allt, og í þessu máli er þáttur þeirra aðallega að éta athugasemdalaust upp blaðrið úr fákænum erlendum starfsbræðrum sínum . En hvað með alla vísindamennina? Þáttur þeirra er merki­ legur og undarlegur . Menn hafa nefnilega vitað afar lengi að tölvulíkön eru óþörf, aðeins þarf að rekja mannkynssöguna (ekki jarðsöguna) afturábak í fáeinar árþúsundir . Getur verið að þeir séu slíkir „fagidíótar“ að þeir viti þetta ekki? Margt bendir til þess . Erlendir stjórnmálamenn virðast hafa gripið blaður fjölmiðlamanna um þessi mál á lofti og síðan fengið vísindamenn sér til hjálpar . Þetta hefur síðan undið upp á sig . Allir vita, að lögfræðingur gefur það „lögfræðiálit“ sem best hentar þeim sem borgar fyrir álitið . Eins og margir hafa bent á eru vísindamenn á stöðugum höttum eftir styrkjum, og undan­ farin ár renna flestir og stærstu styrkirnir til þessara mála . Fjölmiðlamenn sem þiggja laun sín og þar með hús, bíl og sjálf fötin utan á sig beint úr vösum Baugs­forkólfanna ímynda sér margir að þeir séu óháðir, en eru það ekki . Svipað gildir um vísindamann sem þiggur laun sín frá t .d . Norðurskautsráðinu, Evrópusambandinu eða Sameinuðu þjóð un­ um . Þeir fá þær niðurstöður sem þeir vita að vinnuveitendur þeirra vilja helst sjá, og fara raunar síðan smám saman ósjálfrátt að trúa þeim sjálfir . Talið um að „vísindamenn séu sammála“ um þetta mál er hins vegar gamalt og al­ kunnugt áróðursbragð, sem gróðurhúsamenn beita mjög . Ef menn vilja geta þeir t .d . flett upp í Wikipedíu þar sem er langur listi yfir há menntaða, virta vísindamenn í lofts lags mál­ um sem eins og ég blása gjörsam lega á koldí­ oxíð­ gróðurhúsahjalið, en um þá er aldrei talað . Lygin er líka alltaf miklu skemmtilegri og meira spennandi en sannleikurinn . Vís­ inda maður á að leita sannleikans, hvert svo sem það kann að leiða . Jafnskjótt og hann gengur á mála hjá einhverjum hagsmuna­ eða þrýstihópi fer hann að gerast málpípa og halda fram tilteknum málstað . Hann hættir þá að leita sannleikans og þar með að vera vísinda maður . Mér hefur raunar sýnst í gegnum tíðina, að það sé erfitt, kannski alveg ómögulegt að halda fram nokkrum málstað, hversu góður sem hann kann að virðast, án þess að ljúga . Reyndar eru margir þeirra svokölluðu „vís­ indamanna“ sem hæst hafa um þessi mál gjarn an með próf í einhverri allt annarri fræði­ grein . Yfirlýsingar dýrafræðings eða grasa fræð­
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.