Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Blaðsíða 133

123
1879
— Brjef landsliöfðingja til amtmanmins yfir norSur- og austurumdœminu um 1) 0 r g-
un pinggjalda.— Um leið og þjer,herra amtmaðnr íbrjefi frá 5. júní þ. á., sögðuð
mjer álit yðar um erindi sýslumannsins í Norðurmúlasýslu, þar sem hann fer þess á
leit, að sjer verði leyft að taka upp í þinggjöld innskriptir hjá áreiðanlegum kaupmönn-
um, þó þeir vilji ekki undirgangast að gefa út ávísun fyrir innskriptirnar fyr en að af
lokinni haustkauptíð, senduð þjer mjer nokkrar «athugasemdir», er sýslumaðurinn í
Eyjafjarðarsýslu hafði fundið ástœðu til að gjöra við brjef mitt frá 21. jan. þ. á, (stjdrnar-
tíð. B. 5.), og 5. gr. laga um ábúðar- og lausafjárskatt 14. desbr. 1877.
Fyrir því vil jeg biðja yður, herra amtmaður, að tjá nefndum embættismönnum
þetta: Enginn vafi getur verið um, að sýslumenn eru skyldir til að svara ábúðar- og
lausafjárskatti eins og öðrura gjöldum landssjóðsins í peningum, þó gjöld þessi verði
greidd þeim í landaurum; en hins vegar eru þeir, eins og tekið er fram í brjefi mínu
frá 12. apríl þ. á. (stjórnartíð B. 52) ekki skyldir að taka landaurana með því verði,sem
sett er á þá í verðlagsskrá ár hvert, sje verð það hærra en það, sem landaurarnir verða
seldir fyrir á gjalddaga í sveit þeirri, er viðkomandi manntalsþing er átt í, og verður
allur hallinn, sem leiðir af því, að landaurarnir komist ckki í það gangverð, sem þeir
gætu náð, ef salan færi fram á hentugra tíma og hentugra stað að lenda á gjaldþegni
þeim, sem kýs holdur að greiða sýslumanni landaurana en að koma þeim sjálfur í pen-
inga.
Hvað innskriptir snertir, þá getur ekki það atriði, að hlutaðeigandi gjaldþegn kýs
heldur að borga á þenna hátt, en að láta peninga eða landaura, heimilað honum borgun-
arfrest, og með því að gjöld þau, er hjer rœðir um, eiga að greiðast á manntalsþingum,
en þing þessi vonjulega eru haldin í maí og júnímánuðum, virðist ekki geta komið til
tals að taka sem gilda borgun innskript, nema því að eins að ávísun geti fengizt fyrir
hana í sumarkauptíðarlok.
Að öðru leyti finn jeg ástœðu til aptur að taka fram, að ráðstöfun skuli gjörð
sem fyrst eptir manntalsþing til að taka lögtaki öll þau gjöld, sem ekki eru borguð á
þingunum.
— Brjef landsllöfðingja til yfirskattanefndarinntir i Húnavatnssýslu um eptirlit
með skattanefndum. — í brjefi frá 5. maí þ. á. hefir hin heiðraða yfirskatta-
nofnd spurt, livort hún hafi heimild til, að heimta af skattanefndum þeirn, er undir
henni eru skipaðar ítarlegar skýrslur um, hvernig upphæðir þær, er tekjuskatt skal greiða
af, hafi verið taldar, og hvort yfirskattanefndinni beri samkvæmt slíkum skýrslum, að leið-
Betta upphæðir þær, er skattanefndin hefir tilfœrt, þótt enginn gjaldþegn hafi kvartað
yfir þeim.
Fyrir því vil jeg um leið og jeg vísa til brjefa minna frá 3. febr. þ. á. til
sýslumannsins í Dalasýslu (stjórnartíð. B. 22.) og frá 20. marz s. á. til yfirskattancfnd-
arinnar í Snæfellsness- og Hnappadalssýslu (stjórnartíð. B. 50.) tjá yfirskattanefnd-
inni, að báðum þessum spurningum beri að svara með jái.
— Brjef landsliöfðingja til amtmannsins yfir suður- og vesturumdœminu um
styrk til að læra leirkerasmíði. — Eptir að hafa meðtekið álit
amtsráðs vesturumdœmisins í brjefi yðar, herra amtmaður, frá 17. þ. m. viðvíkjandi
138
20. sept.
139
20. sept.
140
22. sept.