Ráðunautafundur - 15.02.1995, Qupperneq 204

196
2. tafla. Dreifíng afkvæma á litamynstur þar sem annað foreldrið er einlitt.
Mynstur á öðru foreldri Mynstur á hinu foreldrinu Einlitt Sokkótt Mynstur á afkvæmum Húfótt/ Huppótt Skjöldótt krosshr. Hryggjótt Grönótt Alls
Einlitt Einlitt 417 28 30 15 3 493
Sokkótt 77 8 9 7 1 102
Huppótt 113 13 23 24 173
Skjöldótt 158 33 46 96 3 336
Húfykrosshr. 25 4 3 32 64
Hryggjótt 7 ' 4 1 1 1 11 25
Grönótt 2 4 6
Alls 797 86 115 146 40 11 4 1199
Tölfrœðilegar aðferðir
Með aðstoð kí-kvaðrats prófunar voru niðurstöður æxlana bornar saman við væntanlegar
niðurstöður til komnar vegna hugmynda um erfðir ákveðinna lita. Enginn hópanna sem var
athugaður taldi færri en fimm, þannig að Yates leiðrétting var ekki notuð.
Til að komast að því hvort tveir hópar voru mismunandi voru tilgátur settar upp á móti
hvor annarri þar sem önnur tilgátan taldi hópana líka (núlltilgátan) en hin ekki (varatilgátan).
F-prófún var notuð til að finna hvort dætrahópar milli nauta vom líkir hvað varðar
blæbrigði rauða litarins.
Hárprufur
Til stuðnings ályktana á sægráa litnum vom hárprufur teknar af sægrárri, sægrábröndóttri og
sægrákolóttri kú. Hárin vom skoðuð með aðstoð stækkunarglers.
NIÐURSTÖÐUR OG ÁLYKTANIR
í upphafi er mikilvægt að vita hvaða erfðavísar eru samstæðir (allolomorpic). Þegar það er
komið í ljós er eðlilegt að athuga erfðir einstakra lita og að lokum færa þær niðurstöður í
ákveðin sæti.
Fyrsta tilgátan sem kom til greina í aðallitunum tengist sambandi rauða, kolótta og
bröndótta litarins. Út frá því spunnust fleiri tilgátur og niðurstöður fyrri athugana vom teknar
inn í myndina við áframhaldandi rannsókn. Gengið var út frá því að rautt erfist víkjandi og
útbreiðsla rauða og svarta litarins væri háð erfðavísum í E-sætinu. Þannig stýrir E útbreiðslu á
svörtu og ríkir yfir e, erfðavísinum sem stýrir útbreiðslu á rauðu. Grunnurinn sem byggt var á í