Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2009, Blaðsíða 54

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2009, Blaðsíða 54
54 TMM 2009 · 3 B ó k m e n n t a h á t í ð Vonlaus barátta skógarbræðra hélt áfram í mörg ár. Margir féllu fyrir vopn- um sovéskra hermanna eða KGB-manna, sumir gáfust upp og tóku út sinn dóm, aðrir reyndu að flýja land og nokkrir reyndu að hverfa í fjöldann með fölsuðum pappírum. Mér vitanlega var síðasti skógarbróðirinn veginn af KGB- mönnum svo seint sem á áttunda áratugnum í Võrumaa í Suðaustur-Eistlandi. Og lengi vel héldu menn áfram að vona að Vesturlönd skærust í leikinn og kæmu Eystrasaltsþjóðum til bjargar. Hér liggur sögulegur bakgrunnur Hreinsunar. Sæla í upphafinu er grimmi- lega rofin, harmleikur þjóðarinnar og harmleikur fjölskyldunnar tvinnast saman. Ingel, systir Aliide, er flutt til Síberíu ásamt litlu dóttur sinni. Aliide er handtekin, pyntuð og yfirheyrð enda grunuð um stuðning við skógarbræð- urna. Óvinurinn gengur nærri henni en hún grípur þá til ráða sem henni standa til boða. Hún tekur að leika tveimur skjöldum, gerist samstarfsfús og góður ríkisborgari. Manni verður hugsað til speki eftir Kurt Vonnegut: maður verður það sem maður þykist vera svo það er eins gott að passa upp á það hvað maður þykist vera. Zara var aftur á móti alin upp langt í austri, í borginni Vladivostok við Kyrrahafið með mömmu sinni og ömmu. Og í Vladik var margt gott og fallegt, Kyrrahafið blátt og æskan fyllt gleði og vonum. Þar er saklaust upphaf sögu hennar, sem má á sinn hátt líkja við sveitasæluna fyrir stríð í Eistlandi. Og þar að auki deildi Zara leyndarmáli með ömmu sinni. Amman talaði við hana annað mál, ömmumál, sem enginn annar skildi. Og amma sagði frá landi þar sem þetta mál var talað, þar sem allt var gott og fallegt og friðsælt. Þar sem var lítið hús í sveitinni og silfurvíðir í garðinum … Skyldi hún Aliide systir vera enn í lífi? En svo opnast öll landamærin við hrun Sovétríkjanna og Zöru býðst vinna í Þýskalandi. Henni er lofað öllu fögru og hver veit nema væri hægt að skreppa á ömmuslóðir, fyrst maður var komin til Evrópu. Zara fer og verður illa svikin. Hennar bíður engin verksmiðja, heldur kynlífsiðnaður. Hún lendir í klóm melludólga, þeir brjóta hana niður og neyða hana til að starfa sem vændiskona og telja henni trú um að hún hafi ekki í önnur hús að venda. Og hóta að senda mömmu hennar og ömmu myndband um hana ef hún hagar sér ekki almenni- lega. Hún er flutt frá Berlín til Tallinn og þar tekst henni að flýja frá kvölurum sínum. Hún fer vestur á land og fer að leita að húsi með silfurvíði í garðinum, æskuheimili ömmu sinnar. Og finnur það, án þess að gera sér grein fyrir því. Smám saman fer sannleikurinn að koma í ljós, bæði fyrir lesandanum og þess- um tveimur konum. Í sögunni er lýst ferli frá sakleysi til syndafalls, saurgun þegar manneskjan neyðist til að gera eitthvað sem hún hefur ekki samþykkt í upphafi. Meira hefur verið skrifað um baráttu karlmanna, en hér er önnur hlið á mál- unum sýnd: alltaf þegar leiðtogar falla og ríkin hverfa, er konum nauðgað, þær pyntaðar og niðurlægðar. Þessa saurgun, sem líkja má við syndafall, reynir TMM_3_2009.indd 54 8/21/09 11:45:31 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.