Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Side 7

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Side 7
TMM 2009 · 4 7 Gunnar Karlsson og Silja Aðalsteinsdóttir Saknað – Peter Foote Það er einkennilegt að hugsa til þess að Pétur Fótur skuli vera horfinn úr heimi. Einhvern veginn virtist hann svo eilífur þar sem hann fagnaði manni, ár eftir ár, áratug eftir áratug, í anddyrinu á fallega húsinu sínu í Highgate í London, leiddi mann í stofu – og kannski opið út í garð – og bauð umsvifalaust upp á gin og tónikk. Líklega lærðum við hjónin að drekka þann göfuga og holla drykk í því húsi. Eftir grínagtugar sam- ræður (því þær háfleygu voru geymdar þar til eftir mat) var farið inn í borðstofu (sem seinna varð vinnuherbergi Elinóru konu hans) eða stóra eldhúsið og snæddur staðgóður breskur matur. Við gleymum aldrei fyrstu máltíðinni í þessu húsi. Stelpurnar voru þriggja og níu og höfðu aldrei bragðað annað eins sælgæti og kjötréttinn. Þeim var sagt að hann héti „shepherd’s pie“, og Pétur bætti við á íslensku, með skelmislegu brosi til stelpnanna: „Já, þeir eru góðir, smalarnir okkar!“ Eftir matinn var gjarnan tekin stund í að fara yfir textabút sem ein- hver í fjölskyldunni hafði verið að basla við að setja saman á ensku. Pétur leiddi höfundinn afsíðis inn á skrifstofu sína, fór af natni og nákvæmni yfir ritsmíðina og hætti ekki fyrr en hún var komin á lýta- lausa ensku. Hann var einstaklega hjálpsamur og varði stundum helst til miklu af vinnutíma sínum í að þýða á ensku ritverk eftir Íslendinga þegar hann hefði getað skrifað langtum betri verk sjálfur. Hann gat verið ótrúlegur nostrari. Við hjónin eigum eintak af fyrra bindi ensku Grágásarþýðingarinnar sem hann átti hlut að sjálfur og gaukaði ein- hvern tímann að okkur. Í bókina er krotað svo mikið með penna að við héldum, þegar við tókum eftir því, að hann hefði í misgripum gefið okkur eigið eintak sem hann hugsaði sér að nota kannski ef bókin yrði endurprentuð. Nei, sagði hann aðspurður; hann krotaði svona leiðrétt- ingar inn í hvert eintak sem hann gæfi fólki. Það voru Peter Foote og Björn Þorsteinsson, prófessorar við háskólana í London og Reykjavík, sem urðu til þess að við tókum okkur upp fjöl- TMM_4_2009.indd 7 11/4/09 5:44:30 PM
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.