Tímarit Máls og menningar - 01.02.2015, Síða 79

„ S á s e m s k i l u r m a n n l í f i ð , v e r ð u r a l d r e i u p p m e ð s é r .“
TMM 2015 · 1 79
London 11 maí ’59
Kæri Þórbergur
Ég óska þér hjartanlega til hamingju með afmælið þitt og ég vona að for-
sjónin leyfi þér að skapa þín ódauðlegu verk í nokkra áratugi enn þá –
Þú fyrirgefur hvað ég er sein á mér með afmælisóskirnar, en ég hef haft
svo mikið að gera; eins og þú sérð á kortinu er ég enn einu sinni komin á
stað með sýningu hér í London! Sýningin gengur bara vel og ég er búin að
selja talsvert af myndum. Er nokkur von að fá að sjá ykkur Margréti hér í
London bráðlega?
Þú ert sennilega búinn að gleyma því sem við töluðum um í sumar – ég
nefndi við þig að skrifa fyrir mig formála að sýningarskrá og þú tókst því
ekki fjarri. Hefurðu nokkuð mátt vera að því að hugsa um þetta? Það má vera
abstrakt eða óabstrakt eftir vild og ritlaun abstrakt mynd! Þú ert áreiðanlega
sá besti maður til að skrifa um abstrakt list sem ég þekki. Hér í London eru
hitar miklir sem stendur og saknar maður ógurlega tæra fjallaloftsins heima
á Íslandi.
Með kærri kveðju til ykkar Margrétar.
Þín Nína
Reykjavík, 20. Maí 1959
Kæra Nína!
Ég þakka þér bréf þitt, hvert ég meðtók í sérlega listrænum kringum-
stæðum. Það var nálægt klukkan 5 síðdegis, ég og mín elskaða eiginkona
þá að koma af málverkasýningu Schevings í Listamannaskálanum og með
okkur Matthías Jóhannessen, mikið kvennagull, enda náfrændi þeirrar
eðla ungfrúar, sem Jón minn Engilberts sagði mér, að væri eins fullkomin
í verknuðum ástarinnar sem Jesús Kristur hefði verið í sínum siðakenn-
ingum, og þetta var áreiðanlega engin tilgáta hjá Jóni.
En frændi hennar, nefndur Matthías, hefur þannig flækst inn í mína sam-
fylgd, að hann átti samtal við mig í vetur, sem reyndar stóð frá 14. nóvember
til 25. febrúar, og úr varð bók upp á 254 síður og hlaut nafnið Í kompaníi
við allífið, en ég kalla líka Spyrilverkið og Matthías Spyrilinn (af að spyrja).
Hefur gert mikla lukku, því að þar leik ég margar manntegundir á einu
bretti.
Alveg var ég búinn að gleyma samtali okkar um formálann fyrir
afstraktlistinni, og enga getu finn ég hjá mér til að skrifa um það undur.
En mín meining er það, að afstraktmálarar verði að stúdera gaumgæfilega
afstraktplanið, öðru nafni orsakaheiminn, en það er efsti hluti hugheima,