Gríma - 01.09.1948, Blaðsíða 30

28 ÞÁTTUR AF SÉRA ODDI Á MIKLABÆ [Gríma
síður á hættu, að það seinna meir flyti upp, er það fór
að rotna. Hér kemur og enn eitt til: Mér er sagt af
kunnugum manni, að við Gegninn sé ekkert grjót, sem
hægt hefði verið að nota til að sökkva líkinu með, og að
grjót sé ekki að fá nema nokkuð langt í burtu. Er lík-
legt, að ódæðismaðurinn hefði verið búinn að viða
grjóti að áður, til að hafa það til taks við Gegni? Eg tel
slíkt ákaflega fjarstætt.
Nokkru áður en bein Solveigar voru tekin upp og
flutt fmig minnir 1934), var rofin gömul hesthústótt á
Þorleifsstöðum, sem er næsti bær norðan Miklabæjar.
Fannst þar undir stallinum eða veggnum beinagrind
karlmanns, og að sögn af störvöxnum manni. Leitt var
getum að því, að bein þessi væru bein Odds prests. Fyr-
ir þá, sem hallast að þeirri skoðun, að séra Oddur hafi
verið myrtur, er sú tilgáta miklum mun sennilegri, að
liann hafi verið götvaður þarna af ódæðismanninum
en að líki hans hafi verið kastað í Gegni, en þá lægi
ekki fjarri að ætla það, að heimamaður á Þorleifsstöð-
um hefði unnið ódæðisverkið.
En mér virðist önnur skýring á afdrifum séra Odds
liggja miklu nær. Sannsögulegar heimildir liggja fyrir
því, að séra Oddur bjó fyrstu búskaparárin á Miklabæ
ókvæntur með ráðskonum, og miklar líkur benda til
þess, að Solveig hafi verið ráðskona hans mestallan eða
allan þann tíma, eins og Gísli Konráðsson segir, og það
hlýtur Gísli að hafa eftir samtímaheimildum; er þá
sennilegast að ætla, að heimildarmaður hans hafi verið
Pétur prófastur á Víðivöllum, en hann hefur vel mun-
að þessa atburði alla. Séra Oddi er lýst sem glæsimenni,
og Solveigu er í munnmælunum lýst sem mjög sjálegri
stúlku og að henni hafi um margt verið vel farið. Þau
eru bæði á þeim aldri, 'sem eldfimi tilfinninganna er