Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1933, Qupperneq 25

vor. Var gerð eholecvstectomia á konunni frá Stóruborg. Heíir saur
og þvag frá henni verið rannsakað einu sinni á mánnði á Rann-
sóknastofu Háskólans og engir' tangaveikissýklar fundizt hjá lienni.
Pilturinn frá Gíslastöðum var einnig' rannsakaður á Landspítalanum,
og fundust engir taugaveikissýklar hjá honum. Haustið 1932 höfðu
fundizt einu sinni taugaveikissýklar í þvagi lrá lionum meðan liann
var á Stórul)org. Hann var því sendur heim við svo húið. Þriðja
manneskjan, sem grunuð lieíir verið um taugaveikissmitburð, er móðir
þessa pilts, A. I\, liúsfreyja á Gíslastöðum.
Kefldvikur. Einn karlmaður veiktist í októher í Keflavík og l);eltist
annar við í nóvemher, sem engin mök liafði haft eða samhand við
fvrri sjúklinginn. En þeir fengu háðir mjólk frá sama stað. Sá lýrri
var fjósamaður á þeim slað. I árslok óvíst livaðan veikin er komin.
Fyrri sjúklingurinn lagðist strax á Hafnarfjarðarspítala, en hinn var
einangraður á staðnum. Mjólk var bannað að selja frá því heimili,
þar sem lyrri sjúklingurinn hafði verið fjósamaður.
8. Iðrakvef (gastroenteritis acuta).
Tötlur II, III og IV, 8.
Sjúklingafjöldi 1924 1933:
l<m 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933
Sjúkl......... 981 1047 1303 2158 2370 2515 2037 3138 2523 3200
Dánir......... » 1 5 » » 4 4 5 1 8
Faraldur var að iðrakvefi í Rvík, aðallega í byrjun ársins. í nokkr-
um öðrum liéruðum er einnig getið l'araldra. Sumstaðar gekk iðra-
kvefið jafnframt blóðsótt og sjúkdómsgreiningin þá óglögg. Yfirleitt
er lítill áramunur að þessum kvilla.
Læknar láta þessa getið:
Rvik. Helmingi meira en næsta ár á.undan. Mest í byrjun ársins,
sérstaklega í janúar. Þá gýs lnin upp allt í einu og verður þá að
teljast sfa'in farsótt. En eimnitt þann mánuð er einnig langmest talið
af blóðkreppusóttinni, og' er ekki ólíklegt, að þar sé ekki allt af greini-
leg skilgreining á milli.
Hafnarfj. Alltíð.
Borgarfj. Engin þung tilfelli og enginn faraldur.
liorgarnes. Mest í júlí og svo í sláturtíðinni.
Flateyjar. I desember gengur mjög slæmt maga- og garnakvef, eink-
um í börnum og ungu iolki. Uppsala, kveisa og niðurgangur varaði
í nokkra daga, allt að vikutíma í sumuin börnunum. Máttu þau ekk-
ert ofan í sig láta þenna tíma, og voru sum þeirra orðin hálf-lotleg.
Þessu fylgdi töluverður sótthiti. Öllum hatnaði til fulls að lökum.
Hóls. Stakk sér niður við og við allt árið, en enginn l'araldur.
Ogur. Gekk aldrei sem veruleg farsótt.
Hesteyrar. Eitt og eitt till'elli öðru hvoru allt árið.
Hóimavíkur. Mest ber á iðrakvefi yfir sumannánuðina.
Miðfj. Aðeins stungið sér niður við og við. Gamall maður, 74 ára
að aldri og fremur lasburða, dó úr því; lá um vikutíma og fékk þá
acut insufficientia cordis.