Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1933, Side 26

24
Hofsós. Hcfir lítið gert vart við sig.
Siglufj. Varð hér talsvert vart lyrri part sumars.
Svarfdœla. Fyrri hluta ágústmánaðar voru skráðir lleiri sjúklingar
en í öllum hinum mánuðunuin, sem liðnir voru at' árinu, og hagaði
sóttin sér þá all-óvenjulega í ílestum: Sjúklingarnir höl’ðu svæsnar
innanþrautir og uppsölu, engar hægðir, eymsli í kvið og spenning í
kviðvöðvum, hvorttveggja einkum i cardia og regio hvpogastr. dexlra;
stundum var uppþemba, oftast mikill hiti, um og yfir 40 stig, einkan-
lega í hyrjun. Batnaði Ilestum iljótlega, ei’tir að hægðir i’engu l’ram-
rás, en til þess voru ol’tast settar pípur með varúð; ég þorði ekki að
get’a hægðalyf vegna peritoneal-ei tingarinnar og vegna þess, að ómögu-
legt var að útiloka botnlangabólgu með vissu. Sumir fengu niður-
gang eftir fyrstu dagana, er batnaði iljótt við vanalega meðferð. Svip-
að var liáttalag veikinnar í september og líka í nóvember, en hins
vegar líktust þau tilfelli, er komu fyrir í okt. og desember, meir
venj uI egu i ð rakveíi.
Akurei/rar. Gekk Iiér í bænura í ágúst, en var væg og ekki alinenn.
Reykdœla. Gerði vart við sig í ágúst og október; l’ór ekki víða og
var létt.
Oxarfj. Barst úr Húsavíkurhéraði síðla sumars og gekk vfir mest-
allt héraðið i sláturtíð. Ivomst síðast lil Raufarhafnar og evmdi þar
eitthvað eftir af því fram á veturinn. Var fremur vægt; liiti sjald-
gæfur og fáir lágu. Þó dó úr þessu ein kona á níræðisaldri. Það gæti
ég falhzt á, að þetta hefði verið haksletta af hlóðsótt, er í landi heíir
verið undanfarið og liér gekk einkum 1931, en fann lítinn jarðveg
nú. A sama liátt lield ég líklegt, að kveffaraldur hinn illi, er hér er
nú, sé gömul og legin, afturgengin infhienza. Það er næsta l’róðlegt
að athuga stakkaskifti l’arsótta í yiirferð. Stundum þyngjast þær, en
léttast stundum í yíirferð í sama liéraði. Þar sem tök eru á sóttvörn-
um, má hafa áhrif á þær; liggur við, að þær megi stundum rækta
eftir vild.
Vopnafj. Tvo fyrstu mánuði ársius gerði iðrakvef eða cholerine
nokkuð vart við sig, og var það áfrainhald af þeirri sótt árið áður.
Seyðisfj. Aframhald al’ faraldri, sem hyrjaði í október 1932, en auk
þess stakk veikin sér niður flesta sumar- og haustmánuðina.
Regðarfj. Alltíð, stundum sem farsótt. Mest har á henni í apríl,
talið af skemmdum kartöflum, í ágúst í ungbörnum (erfitt um mjólk-
urgeymslu) og svo í sláturtíðinni.
Fáskrúðsfj. I júlí og' ágúst har dálítið á acut gastroenteritis, og l’ylgdu
langvarandi og strengingsleg uppköst og stundum krampi.
Síðn. Gekk hér sem faraldur í júlí og byrjun ágúst, en var vægt;
hörn l’engu þó nokkuð þrálátar uppsöhir.
Vestmannaeyja. Strjálingur allt árið.
Eyrarbakka. Kom fyrir öðru hvoru, en aldrei svo, að segja mætti,
að hún gengi sem farsótt, nema ef til vill í nóvember. Þá veiktust
alhnargir, og virtist sóttin þá korna frá Reykjavík með föngum að
Litla-Hrauni.
Keflavíkur. Garnakvef allþungt í einstaka hreppi yfir sumarmánuð-
ina, en annars frekar vægt.