Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Qupperneq 93

Stórhríð í ágúst!
kófmu og var nú ekki um annað að gera en
setjast að og bíða birtu.
Við bjuggum um okkur aftur í bílnum,
fómm í þurr föt og skriðum niður í svefnpoka
og létum líða úr okkur. Eitthvað sváfúm við og
leið alls ekki illa þama og við höfðum nægan
mat og drykk.
Um leið og fór að birta svona um fjögur-
leytið fórum við á stjá en veðrið var nánast það
sama. Með dagsbirtunni var skyggnið strax
svona 50 til 100 metrar og nóg til þess að nú
lögðum við af stað aftur. Næst var að komast
yfir Hölkná á Miðvaðinu sem við kölluðum,
en þegar við komum þar að ánni var bara snjór
í farveginum. Ain hætt að renna vegna þess að
svo hratt hafði snjóað og skafíð í alla læki og
ár sem mynduðu ána að allt var stiflað strax
við upptök þessara lækja.
Við þurftum að moka okkur í gegn um
skaflinn sem var í farveginum og var það
dálítið kindugt að aka svo yfír þurran far-
veginn. Það var sama þar sem við fórum yfír
ána á efsta vaðinu að þar var ekkert vatn í
farveginum. Nokkru eftir að við vorum komnir
yfír ána þar, liggur vegslóðinn upp undir háa
öldu en síðan inn með henni og síðan niður
með Laugará. Þaðan er ekki mjög löng leið að
þeim stað þar sem kofínn stóð sem stúlkurnar
héldu til í, en engin bílslóð. Við ákváðum
því að yfírgefa bílinn og fara gangandi yfír
öldumar og niður með Laugaránni, því það
yrði fljótlegra en brjótast áfram á bílnum.
Við tilkynntum nú Seyðisljarðarradíói að
við ætluðum úr bílnum og yrðum ekki í sam-
bandi næstu sex klukkutíma sem það tæki
okkur að ganga til kofans og til baka aftur í
bílinn. En þar sem bíllinn var orðinn rafmagns-
Úr dagbók Bessa Aðalsteinssonar:
Bessi Aðalsteinsson jarðfrœðingur var ásaml Arnþóri Ola Arasyni jarðfrœðingi
við jarðfræðirannsóknir á þessum tíma við Jnnri Kárahnjúk.
Að kvöldi miðvikudags 25. ágúst 1971:
Komnir í tjaldstað við Innri-Kárahnúk kl. 20 og var þá komin slydda. (Fyrr um daginn hafði ég farið niður í
Hafrahvammagljúfur.) Bragi fór af stað til byggða um kl. 22 en ég fór aftur upp á hrygginn milli hnúkanna
til að leita að jámkarli Braga en fann ekki. Kom aftur í tjaldstað kl. 23:30 og var þá tjaldhiminninn búinn
að losna en Amþór hafði borið grjót á. Vindátt hafði snúist um 180 gráður frá því við tjölduðum og stóð því
beint inn í tjaldið (N-NV átt ca.).
Fimmtudagur 26. ágúst:
Kl. 1:30 fauk himinninn en hékk á hælunum að aftanverðu. Við fómm á fætur og settum hann inn í bíl, bárum
svo grjót á stögin, því mjög hvasst var í vindsveipum þó næstum logn væri á milli. Kl. 3:30 rifnaði svo tjaldið
vegna þess að titturinn sem gengur úr súlunum í gegnum mæniás og tjald hafði farið úr að aftanverðu, súlan
því farið undan mæniásnum og í gegnum tjaldið. Fórum aftur á fætur, felldum tjaldið og biðum í bílnum.
Vonskuveður var, hvasst, snjókoma og skafrenningur, skyggni 10 til 20 metrar. Klukkan fímm var orðið bjart
og tókum við þá saman í snatri, hrúguðum draslinu inn í bíl og tjaldinu upp á þak. Lögðum af stað hálftíma
síðar. Ágætlega gekk austur að Búrfellinu en í því sjálfu voru víða skaflar sem krækja þurfti fyrir. Vörum á
Búrfellstoppi kl. 7:30. Þar var aftakaveður og tæpast stætt.
(Eg týmdi svo slóðinni á Fjallkolli sunnanverðum en það er önnur saga.)
91