Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Síða 110

Múlaþing
Hér verða dregin saman nokkur atriði um
böm Jóhannesar Jónssonar og Guðrúnar Þor-
kelsdóttur í Fjallsseli.
Tvær telpur, Kristín eldri og Guðbjörg,
dóu á fyrsta aldursári.
Tvær af dætmnum, Guðlaug og Guðrún,
virðast aldrei hafa verið í Fjallsseli og spyrja
má hvort þær hafi nokkru sinni komið þar.
Guðlaug var í fóstri frá tveggja ára aldri og
fram yfir tvítugt hjá ömmu sinni og afa á
Eiríksstöðum. Þá giftist hún og fór að búa með
manni sínum á Skeggjastöðum á Dal. Trúlega
hefur hún þó komið í heimsókn á þeim áram
til foreldra sinna, því Skeggjastaðir og Fjallsel
era sitt hvoru megin heiðar og á þeim tíma
var alfaraleið á milli, nefnd Fjallsselsvegur.
Arið 1831 fluttist hún langt út á Hérað, yfir
Lagarfljót og hefur varla átt heimangengt frá
stóra heimili eftir það. Guðrún fluttist með
foreldram sínum að Hrafnkelsstöðum 1814,
er þar skráð tvö ár en hverfur svo úr mann-
tölum, uns hún birtist aftur í Möðrudal 1835,
fluttist þá um vorið að Hofströnd í Borgarfirði
og giftist þar. Líklega hefur hún farið í fóstur
að Möðrudal en bóndinn þar, Jón Jónsson var
hálfbróðir Jóhannesar Jónssonar föður hennar.
Helga fór að heiman um fermingaraldur,
Solveig fór 10 ára að Ormarsstöðum, Einar
var mörg ár í æsku hjá Guðrúnu systur sinni á
Hofströnd, Guðmundur var öll unglingsárin á
Hofi og Ási í Fellum en varð skammlífur. Hin
börnin ólust upp hjá foreldrum sínum til full-
orðinsaldurs. Öll þessi böm virðast hafa farið
að vinna þegar þau „gátu valdið vettlingi“ og
virðast hafa verið hið besta starfsfólk.
Aldursmunur elsta og yngsta bamsins var
25 ár. í Ættum Austfírðinga er sagt að bömin
hafí verið nítján. Skrásetjari hér hefur þó ekki
fundið nema þau 16, sem nú hafa verið talin.
Hafí þau verið fleiri, munu þau hafa fæðst
og dáið meðan Jóhannes og Guðrún bjuggu
á Hafrafelli. Vöntun er í bókum Ássóknar
frá þeim árum.
Ömmustelpan á Eiríksstöðum
og fjölskyida hennar
Á fyrstu áratugum 19. aldarbjuggu á Skjöld-
ólfsstöðum á Dal hjónin Jón (20aa) Sigurðs-
son f. um 1766 og Guðrún (9535) Torfad.
f. um 1755. Þau voru bæði Vopnfírðingar,
bjuggu í Sunnudal um aldamótin 1800 en
fluttust að Skjöldólfsstöðum 1805. Synir
þeirra vora: Sveinn (21) f. um 1802 og hér
verður sagt frá; Guðmundur, sem kvæntist
Elísabetu Jónsdóttur á Vaðbrekku, bjó þar og
lést 1854; Sigurður f. um 1805 og dvaldist
með Sveini bróður sínum alla tíð en lést á
Kóreksstöðum 20. 2. 1873; Torfí (30), góður
smiður en bjó á ýmsum stöðum.
Guðrún Torfadóttir lést á Skjöldólfs-
stöðum „úr meinlætum" 13. júní 1816. Jón
Sigurðsson kvæntist aftur 1819 og var síðari
kona hans Guðrún Þorláksdóttir frá Víðidal
vestan Möðrudals. Þau fluttust í tvíbýli að
Skeggjastöðum á Dal vorið 1822 og allir
synir Jóns með þeim. En Jón Sigurðsson lést
í desember 1828.
Eins og fyrr var sagt ólst Guðlaug Jóhannes-
dóttir upp á Eiríksstöðum frá 1806, lengst í
skjóli Hróðnýjar Pálsdóttur ömmu sinnar og
hefur áreiðanlega verið þar í miklu dálæti.
En hún er skráð vinnukona á Skeggjastöðum
1826, næsta ár er hún „heima“ á Eiríks-
stöðum, kemur aftur í Skeggjastaði 1828 og
giftist Sveini Jónssyni það ár. Hófu búskap
1829 og það ár fæddust tvíburarnir Jón og
Guðrún. Þá voru allir bræður Sveins þar og
Guðrún Þorláksdóttir. Sonurinn Jóhannes
fæddist 1830. Líklega hefur Guðlaug kynnst
foreldrum sínum og systkinum, meðan þau
bjuggu á Skeggjastöðum, því góð sumarleið,
Fjallsselsvegur, lá yfír heiðina.
Árið 1831 hverfur allt þetta fólk frá
Skeggjastöðum. Sveinn og Guðlaug fluttust
að Stóra-Steinsvaði til tveggja ára dvalar með
börnin. Guðrún Þorláksdóttir og Sigurður
Jónsson fylgdu þeim. Hróðný systir Guð-
laugar var vinnukona hjá þeim eitt ár. Sveinn
108