Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Side 111

Skyggnst að baki tímans tjalda
Guðrúm Sveinsdóttir, Kóreksstöðum. Litla stúdkan er
óþekkt. Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands.
er sagður „dánumaður“ og Guðlaug „ráðvönd“
í sóknarmannatali.
Þau fluttust að Tjamarlandi í Hjaltastaða-
þinghá vorið 1833. A flutningsdaginn varð
sá sorgaratburður að drengurinn Jón hvarf
og fannst ekki fyrr en sjö vikum síðar rekinn
upp úr Lagarfljóti. Hafði gengið sundur nýja
skó og sokka. En duglegur hefur hann verið
að ganga svangur og einn uns hann valt út
af rænulaus við fljótið. A Tjarnarlandi em
góð skilyrði til ræktunar og jörðin vel fallin
til mjólkurframleiðslu en enginn upprekstur
til ijalla. Miklar hættur voru þar fyrir gripi á
ýmsum tímum árs en úr því hefur verið bætt
með framræslu. Beitiland var gott ef ekki
hefðu verið hætturnar.
Á þessum tíma sóttu menn í innri hluta
Hjaltastaðaþinghár og Eiðaþinghá verslun
til Eskiíjarðar. Leiðin lá inn Eiðaþinghá, um
Eyvindarárdal, Tungudal og Eskiljarðarheiði.
Um 1850 fóru þeir að versla á Seyðisfírði. Var
þá farin Vestdalsheiði, sem er miklu styttra
svo að degi munar hvora leið fyrir Hjalta-
staðarþinghármenn.
Guðlaugu og Sveini auðnaðist að búa 19
áráTjamarlandi. Húnlést 14. júní 1852, sögð
hafa fengið slag. Yngsta dóttirin, Salný, var
þá 12 ára og mun hafa þurft mikla móður-
umhyggju en dvaldist með sínu fólki uns
yfir lauk. Vera kann að Guðlaug hafí orðið
heilsutæp nokkmm ámm eftir að þau komu í
Tjamarland eða þá að efnin hafi verið lítil. Á
það bendir að tvö næst yngstu bömin fóru í
fóstur um ljögrra ára aldur til vel stæðra ætt-
ingja. Eldri börnin fimm vom komin um eða
yfír tvítugt þegar móðir þeirra lést. Sigurður
Jónsson er talinn með bömum Sveins í Ættum
Austfirðinga og er það skrítin villa. Hann er
ýmist talinn vinnumaður eða bróðir Sveins í
sóknar- mannatölum. Guðrún Þorláksdóttir
lést á Tjarnarlandi árið 1836.
Árið 1854 fluttust Sveinn og böm hans frá
Tjamarlandi að Kóreksstöðum, sem voru stærri
jörð. Líklega hefur hann þó kvatt Tjamar-
land með trega. Guðlaug og hann lifðu þar
bestu ár ævinnar og komu sex bömum á legg.
Sorgin hafði þó tvisvar heimsótt Svein eftir-
minnilega, hið fyrra þegar litli drengurinn
hvarf og hið síðara þegar Guðlaug kona hans
lést.
Kóreksstaðir í Hjaltastaðaþinghá þótti
áður stórbýlisjörð vegna landrýmis og mikilla
engja og var kristljárjörð (fátækraeign). Átti
mörk að nokkmm jörðum og afbýli voru í
landinu fyrrum. Jörðinni fylgdi 400 faðma
reki á Héraðssandi. Hey gat týnst í flóðum,
ef vatn flæddi yfír engjar í stórrigningum.
Þinghús hreppsins stóð þar 1901 - 1946 og
þar er aðalskilarétt sveitarinnar. Náttúrufegurð
er mikil og Vígið er glæsilegur stuðlaklettur
með kvisti klæddan koll. En jörðin fór úr ábúð
1982 og er eitthvað nýtt frá jörðum í grennd.
Fjölskyldan mun hafa unað þarna í besta
sambýli út 6. áratuginn og rýmra var um öll
umsvif en áður fyrir ungt fólk. Þrjár dætur
Sveins voru uppkomnar: Guðrún, Anna og
109