Úrval - 01.06.1951, Blaðsíða 20

Úrval - 01.06.1951, Blaðsíða 20
18 ÚRVAL legur, ég ætla ekki að drepa yð- ur. Sök hennar er stærri en yð- ar.“ ,,Hún ber heldur enga sök. Konurnar, drottinn minn! Þess- ar veikburða, heimsku og vilja- lausu verur. Stundum get ég grátið yfir þeim. Ef konuhjarta tengist manni, er hún reiðubúin að þjást vegna ástarinnar, reiðu- búin til sjálfsfórnar. Sjálfstætt sálarlíf á hún ekki. Allt kem- ur frá honum, allar hugsanir hennar og þrár, allt kemur það frá Sasonoff.“ Sakljatjin lauk við teið, gekk nokkrum sinnum fram og aftur í stofunni og lét síðan fallast á grúfu á legubekkinn. ,,Rukavoff,“ stundi hann. „Ég kvelst. Ráðið mér heilt, hvað á ég að gera?“ Rukavoff settist við hlið hans, lagði handlegginn um herðar honum og strauk honum með hinni hendinni um hnakkann eins og barni. „Veslingurinn litli, verið ró- legur. Þér skuluð ekkert gera. Konuna yðar skal ég losa yður við, því að hvaða líf yrði það þó svo að hún yrði kyrr hjá yður? Endalaus þjáning. Þér munduð kvelja hana með af- brýðisemi yðar og hún mundi fá viðbjóð á yður. Það gæti aldr- ei blessazt. Reynið að skemmta yður, kynnast öðrum konum, verða ástfanginn af þeim. Þér eruð óheimskur maður, athyglis- verður maður. Miklu athyglis- verðari en ég. Trúið mér, ég meina þetta. Hið eina sem ég hef fram yfir yður er, að ég er einn af þessum Sasonoffum, sem komið hefur frá Novotjer- kask. Liggið kyrr, vinur minn. Já, og svo munuð þér hitta aðra góða og elskulega konu, sem mun taka yður að sér eins og vera ber..... Sakljatjin tók að skjálfa í herðunum. „Nadja get ég aldrei gleymt.“ „Jú, jú, litli vinur, þér munuð gleyma henni,“ sagði Rukavoff sannfærandi. Yður finnst bara núna meðan sárast svíður undan auðmýkingunni og mistökunum, að sorgin sé óbærileg. Þetta lag- ast þegar frá líður. Nú — og ef sorgin og reiðin verða yður ofviða, þá skuluð þér drepa mig! En hvað stoðar það? Ef betur er að gætt, þá er það engin lausn. Þér berið ekki í brjósti neitt hatur til mín, og úr því svo er, er ástæðulaust fyrir yður að fremja glæp . . .“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.