Úrval - 01.06.1954, Blaðsíða 44

42
ÚRVAL
við mig, „var hinn óbrigðuli
hæfileiki hans til að finna
nautn í hverju því, sem hann
tók sér fyrir hendur. Hann
vann meira en nokkur annar
maður sem ég hef þekkt; og
hann var jafnframt allra manna
hamingjusamastur. ‘ ‘
Gustave Eiffel var kominn af
efnuðum foreldrum og fæddist
í bænum Dijon árið 1832. Hann
féll á inntökuprófi í Polytechn-
ique, verkfræðiháskóla Frakk-
lands, en lauk prófi úr öðrum
verkfræðiskóla í París og gerð-
ist starfsmaður hjá járnbrauta-
byggingarfélagi. 1 tvö ár sat
hann makindalega við teikni-
borð sitt og teiknaði það sem
fyrir hann var lagt. Móðir hans,
sem var ötull og slunginn kaup-
sýslumaður og rak kola- og
timburverzlun, hafði orð á því,
að Custave mundi aldrei kom-
ast langt. Gustave brosti og
klappaði á hönd hennar. „Vertu
róleg, mamm.a,“ sagði hann. „Eg
á ýmislegt í pokahorninu. Sjáðu
til.“
Um miðja 19. öldina voru
járnbrautasamgöngur í örum
vexti. Örðugasta viðfangsefnið
í lagningu þeirra var bygging
brúa, sem enn voru að mestu
hlaðnar úr múrsteinum og
þurfti til þess mikinn f jölda fag-
rnanna. Eiffel taldi, að lausnin
á þessum vanda væri bygging
járnbrúa í verksmiðjum, sem
nota mætti að mestu ófaglærða
verkamenn til að setja upp.
Hann aflaði sér allra fáanlegra
upplýsinga um eiginleika jáms,
þanþol þess og burðarþol.
Þegar fyrirtækinu, sem hann
vann hjá, var falið að byggja
480 metra langa brú yfir Gar-
onne við Bordeaux, notaði Eiff-
el þessar upplýsingar til að
gera áætlun og teikningar að
brúnni og lagði þær fyrir yfir-
menn sína. Áætlun hans braut
í bága við allar hefðbundnar
reglur um brúarsmíði, en út-
reikningar hans voru óhrekjan-