Úrval - 01.07.1970, Blaðsíða 122
120
URVAL
En þar var um átta staði að ræða,
sem gegndu þýðingarmiklu hlut-
verki í hinum tilbúna æviferli hans.
Að morgni 9. marz bar eldabuskan
góðan morgunverð á borð fyrir
hann. Tuomi tók mynd af henni og
lagði svo af stað út í ljósmynda-
vöruverzlun til þess að láta fram-
kalla filmuna, því að hann ætlaði
að gefa henni myndina. Hann var
búinn að ganga um tíu metra frá
húsinu, þegar hann heyrði, að ein-
hver ávarpaði hann.
„Herra Tuomi, okkur langar að
tala við yður.“
Hann sneri sér snögglega við.
Þarna stóðu tveir unglegir menn,
íþróttamannslegir og velklæddir, al-
veg eins og menn bandarísku leyni-
lögreglunnar höfðu alltaf litið út í
amerísku kvikmyndunum, sem Tu-
omi hafði séð. Þeir horfðu hvasst á
hann. Smám saman gerði hann sér
grein fyrir því sér til mikillar skelf-
ingar, að hann þekkti annan inann-
inn. Þarna var hann kominn, vin-
gjarnlegi „fyllirafturinn", sem
hafði boðið Tuomi sopa í lestinni,
er hann hélt yfir bandarísku landa-
mærin. Tuomi fannst sem hann væri
að hníga niður. Þetta þýddi, að þeir
höfðu fylgzt með honum hvert fót-
mál, allt frá því að hann hafði far-
ið yfir bandarísku landamærin.
„Hverjir eruð þið?“
„Herra Tuomi. Eg held að þér
skiljið vel, hverjir við erum.“
„Það hlýtur að vera um einhver
mistök að ræða,“ sagði Tuomi.
,,Já,“ svaraði maðurinn. „En
spurningin er bara þessi: Hvað ger-
um við í málinu? Förum við með
yður beina leið í fangelsið eða lang-
ar yður til þess að ,,tala“ og sjá til,
hvort ekki verður hægt að komast
að einhverju samkomulagi?"
Fisikar eru verur, sem vii’ðast taka sér sumarleyfi á svipuðum tíma
og veiðimennirnir.
Konur eru argari og skapstyggari en karlar af þeirri einföldu ástæðu,
að það er erfiðara að umbera karla.
Bernard Shaw.
Aðein.s kona gæti spurt á þessa leið: „Þú skalt ekki snúa þér við. . .
en hver er það, sem var að koma inn alveg í þessu?"
Litill drengur, sem hafði orðið viðskila við móður sína, skimaði dapur
í bragði í allar áttir á götunni. Svo gekk hann að lögregluþjóninum á
horninu og spurði með vonartaiemi i röddinni: „Sástu noikikra konu fara
fram hjá, sem var ekki með mig með sér?“
Hamingjusamt líf hlýtur að miklu leyti að vera kyrrlátt líf, því að
,sönn gleði getur aðeins þrifizt i andrúmslofti kyrrðarinnar.
Bertrand Russel.