Vísir - 17.06.1944, Síða 82

82
VÍSIR — ÞJ.ÓÐHÁTÍÐARBLAÐ
Flugvél Flugfélags Islands (Beechcraft vél fyrir 8 farþega).
verið reynt að fá hið opinbera
til þess að hefja flugferðir, sem
ekki tókst heldur, sakir gjald-
eyriserfiðleika, þrátt fyrir mik-
inn áhuga þáverandi samgöngu-
málaráðherra og vilyrði sam-
göngumálanefndar og fjárveit-
inganefndar Alþingis fyrir fjár-
veitingu í þessu skyni.
Það var ánægjulegt að Ak-
ureyringar skyldu verða til þess
að hefja flugferðir að nýju, eft-
ir að þær höfðu legið niðri i 7
ár. Sýnir þetta bezt, svo sem
vera ber, að framkvæmdir
merkra mála eru engan veginn
bundnar við' höfuðstaðinn, en
það má líka segja að Akureyr-
ingum hafi verið brýn nauðsyn
greiðra samgangna við Reykja-
vík og því hafi þessi fram-
kvæmd verið afar eðlileg. Eftir
að Flugfélag Akureyrar h/f
hafði starfað í tvö ár, þótti rétt
að skipta um nafn á félaginu
og gefa öllum landsmönnum
kost á þátttöku í félaginu. Fé-
lagið var þá skírt Flugfélag Is-
lands h/f og var aðsetur þess
flutt frá Akureyri til Reykja-
víkur.
Flugfélagið hefir dafnað vel
og aukið flugvélakost sinn,
þratt fyrir erfiðleika samfara
yfirstandandi styrjöld. Flugfé-
lag Islands h/f, hið þriðja, virð-
ist hafa alla möguleika til mik-
illa afkasta á sviði flugmálanna.
Þjóðin lítur til þessa hálfstálp-
aða óskabarns síns á hátíðis-
degi sínum og heitir á það að
bera nafn með rentu.
Það er gróandi í flugmálum
Islands. Þau hafa þróast hægt
en örugglega síðan 1936 og er
nú ekki lengur mikil hætta á
því, að flugið leggist niður, lík-
lega verður þróunin jöfn og ör-
ugg hér eftir. Nýlega er stofnað
nýtt flugfélag, Loftleiðir h/f,
og sýnir það bezt hvílíkt kapp er
að komast í flugmál vor. Að
hinu nýja félagi standa ungir
og djarfir flugmenn, sem ef-
laust eiga eftir að leggja mikinn
skerf til flugmála vorra.
Hvað ber framtíðin í skauti
sími í þessum málum? Þannig
mun þjóðin spyrja og sérstak-
lega nú, á þessum einstöku og
glæsilegu tímamótum þjóðar
vorrar. Flugið mun án efa eiga
eftir að vinna marga og glæsi-
lega sigra í samgöngumálum
vorum á komandi árum, en þeir
sigrar verða ekki unnir án mik-
illa fjárhagslegra fórna og mik-
illar og djarfrar baráttu.
Þjóðin mun sjálfsagt eiga eft-
ir að fá áföll i þessum málum,
sem öðrum samgöngumálum, en
hún á að harðna við hverja
raun; sigrar vinnast ekki nema
fyrir baráttu, og rósir vaxa ekki
án þyrna.
Innanlandsflugið mun, er
sæmilega reglubundnar og ó-
dýrar flugferðir eru komnar á,
eiga eftir að taka að sér megnið
af farþegaflutningi milli fjar-
lægra héraða og höfuðstaðarins.
Sömuleiðis má gera ráð fyrir
reglubundnum flugsamgöngum
milli Reykjavikur og staða, sem
illa eru settir með samgöngur,
I. d. Akraness og Borgarnéss.
Takist að gera nothæfan flug-
völl í Vestmannaeyjum, má bú-
ast við miklu fjöri í flugsarn-
göngum milli lands og Eyja.
Hinn gífurlegi tímasparnaður
og þægindi, ásamt síauknu ör-
yggi, sem er þvi samfara að
fljúga milli staða, tryggja flug-
inu sigur yfir öðrum samgöngu-
tækjum. Þeir, sem vanir eru
orðnir því, að fljúga á milli
Reykjavíkur og Akureyrar á 55
mínútum, kinoka sér eðlilega
við því, að fara sömu vegalengd
á 15—18 klst. 1 bifreið, eða 2—3
sólarhringum að vetrarlagi, þeg-
ar bílvegir eru lokaðir og fara
verður með skipum.
Þá er enn einn þáttur innan-
landsflugsins, sem ekki má
gleyma, en það er einkaflugið.
Allt virðist benda til þess, að
þróun einkaflugsins hér hjá
okkur verði sérlega ör strax að
styrjöldinni afstaðinni. Fyrsta
skilyrði þess, að þetta megi tak-
ast, er að menn hætti að líta
á það sem einhvern svartagald-
ur, að geta flogið. Tími galdra-
kerlinganna á kústskaftinu er
löngu liðinn. I dag fer verzlun-
armaðurinn, verkamaðurinn eða
bóndinn á einkaflugskóla, tek-
ur 15—20 flugtíma kennslu,
kaupir að því loknu flugvél, sem
kostar 6.500 til 12.000 kr. í
Bandaríkjum Norður-Ameríku
og flýgur siðan hvert á land sem
vill. Framboð ódýrra einkaflug-
véla mun að striðinu loknu
verða gífurlegt, og það er rétt
að geta þess hér, að verksmiðj-
urnar framleiða, vegna hins gíf-
urlega stranga framleiðslueftir-
lits, sem er með flugvélaiðnað-
inum, ekki nema góðar og ör-
uggar flugvélar. Það er því lítil
hætta á að menn kaupi köttinn
í sekknum, er menn kaupa nýja
einkaflugvél, jafnvel þótt hún
kosti ekki nema 6000.00 kr. í er-
lendri höfn.
Landið okkar er mjög heppi-
legt fyrir einkaflug, vegir lélegir
og vegalengdir milli landshluta
miklar, og það, sem ræður úr-
slitum, sjálfgerðir flugvellir í
nálega hverju héraði. Eg vil
skora á unga sem gamla, að
gefa þessu atriði flugmálanna
verðskuldaðan gaum, því að það
er vel þess virði. Þá fyrst munu
mehn fara að þekkja og njóta
okkar yndisfagra lands til
hlýtar.
Fyrir ekki ýkja mörgum ár-
um var það trú manna, að Is-
lendingar gætu ekki siglt á milli
landa. Þessu trúir nú enginn Is-
lendingur, reynslan hefir sann-
að hið gagnstæða. I dag kunna
að vera til þeir Islendingar, sem
halda, að við eigum að halda
okkur við innanlandsflugið og
láta erlend flugfélög um að
halda uppi ferðum milli Islands
og annarra landa. Þeir halda ef
til vill, eins og fyrirrennarar
þeirra, að íslenzkir flugmenn
geti ekki haldið uppi flugsam-
göngum við önnur lönd. En hér
skulum við einmitt vera vel á
verði, þvi að enda þótt að horf-
ur séu vænlegar í innanlands-
fluginu, eru þær enn glæsilegri
í millilandafluginu. Við Islend-
ingar verðum að vera viðbúnir
þvf, að taka þátt í samvinnu um
flugleiðir frá Islandi til Norður-
Nýjasta flugvél Flugfélags Islands (tveggja hreyfla Dragon Rapide
vél fyrir 8 farþega).
Flugvél Flugfélagsins Loftleiðir h/f (þriggja farþega Stinson
sjóvél).