Vísir - 17.06.1944, Side 133

Vísir - 17.06.1944, Side 133
VÍSIR — ÞJÓÐHÁTÍÐARBLAÐ ~ "133 Hér hefir nú verið minnzt á stofnun, fyrirfcomulag, tilgang og markmið allra framhalds- skóla, sem kunnugt er um að starfandi sé á landinu, bæði rik- isskóla og einkaskóla, sem styrktir eru af ríkissjóði. Eru þeir samtals 85, en nemendur þeirra að minnsta kosti á 6. þús- und. — Bókasöfn og lestrarfélög. Milli 20 og 40 bókasöfn og lesstofur njóta nú styrks beint úr ríkissjóði, en imi 200 lestrar- félög úr styrktax*sjóði lestrar- félaga. Sá sjóður var stofnaður með lögum frá 1937, en styrkir veittir úr honum fyrsta sinni 1939 og síðan árlega. Sérhver þegn þjóðfélagsins getur nú átt aðgang að bókasafni, sem styrkt er af almannafé, livort sem hann býr í sveit, sjávarþorpi eða kaupstað. Enda er nú svo komið, að einungis sárfáir hreppar hafa ekki not almennra bókasafna. m. LOKAORÐ. Samanburður. í þessu framanskráða og ó- fullkomna yfirlitságripi um ís- lenzka skóla og fræðslumál hef- ir 19. öldinni ásamt þvi, sem af er hinni 20., verið skipt í tvö ná- lega jafnstór tímabil. Nær ann- að frá 1800—1874, en hitt frá 1874—1944. Á seinna timabilinu átti þjóðin við stjórnmálalegt frelsi að búa, sem hún hafði ekki fengið á hinu fyrra. En sá mun- ur hefir áreiðanl. orkað miklu, því að á engu sjötiu ára tímabili öðru hafa jafn stórkostlegar breytingar og risavaxnar fram- farir í ytri efnum átt sér stað. Að vísu kemur þama fleira til greina. Þjóðin hefir búið að sán- ingu, draumum og vonspám, hugsjónum og baráttu Fjölnis- manna, Jóns Sigurðssonar og góðskálda annarra ágætismanna frá fyrra timabilinu. Hún upp- sker af sáningu þeirra, þegar hún fær stjórnarskrána 1874 og hefir verið að því alltaf siðan. Hún sér sumar hugsjónir þeirra og vonspár rætast. Og síðustu áratugirnir hafa eigi slður orðið miklir breytinga- og vaxtartim- ar á vettvangi skólamálá en á öðrum sviðum. Ef tekin eru nokkur áberandi atriði skólamálanna, eins og þau voru 1874 og borin saman við það, sem nú er, þá litur sá sam- anburður þannig út: Árið 1874 eru 5 barnaskólar starfandi á landinu, en nú um 230; þá voru 2 framhaldsskólar starfandi, nú 85 framhaldsskól- ar og háskólinn; þá munu hafá verið 10—13 bókasöfn og lestr- arfélög, en nú yfir 230; þá munu liafa verið gefin út 4 eða 5 smá- blöð, en nú milli 50 og 60 blöð og tímarit. Þetta eru næstum ótrúlega miklar breytingar á ekki lengri tíma. En engin fullnaðar dóms- úrskurður er þetta um mennt- unarástand fyrr og nú. Það er margt fundið að því enn, bæði réttilega og ranglega. Og margt vantar enn. Það vantar skóla- hús. Það skortir mjög á að gerl sé eins vel til kennara og vera ber. Það þarf að samræma skól- ana og endurskoða námsefni þeirra. Það þarf að auka verk- lega kennslu og endurbæta ým- islegt fleira. Allt þetta er nú einmitt til gaumgæfilegrar áthugunar hjá milliþinganefnd í skólamálum, sem nú situr á rökstólum og ekkert mun til þess spara, að árangur starfs hennar verði sem beztur, enda varðar það alþjóð mikillega. En Alþingi og rikis- stjórn verða að gæta þess, að hún hafi nægilegan vinnufrið og tima til starfa. Og í öðru lagi verða allir landsmenn að vera á verði um það, að engu góðu og nýtilegu í tillögum nefndarinn- ar verði varpað á glæ, þegar þær koma. Hvert stefnir? En það, sem mér virðist þó skipta mestu af öllu er það, að við gerum okkur sem gleggsta gi-ein fyrir þvi á þessmn merki- legu tímamótum, hvert menn- ing okkar stefnir og hvaða götu við viljum ganga. Hvers konar menn viljum við að vaxi upp í þessu landi? Við getum ráðið rniklu um það. Almenningsálitið er lofts- lagið, sem barnsálin vex upp i og lifir i á fullorðinsárum, og það loftslag getur orðið óhreint og eitrað eða heilnæmt og hreint. Við getum gert þetta loftslag, sem við lifum í og höf- um öll saman skapað, hreinna og heilnæmara en það er nú. Fáir menn, ein stétt getur trauðla gert það, en ef öll þjóð- in vill það einhuga, þá getur hún gert það á nokkrum áratug- um, gjörbreytt því, ef hún vill. Og hver af okkur vill ekki, að íslenzka þjóðin verði sann- göfug þjóð, þvi að „ið bezta, sem á grundu hverri grær er göfug þjóð með andans fjársjóð nógan“. Heima eða heiman I búrið I nestið Bara hringja, svo kemur það. Silli & Valdi Aðalstræti 10 — Laugavegi 43 — Vesturgötu 29 Laugavegi 82 — Víðimel 35 — Langholtsvegi 49 34
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.